zahra_216

آمــوخته ام کــه تنــها کســی مرا شــاد میکند که به من میــگوید تو مــرا شــاد کــردی...

آمــوخته ام که گاهــی مهــربان بودن بســیار مهــمتر از درســت بــودن اســت...

آمــوخته ام کــه مهــم بودن خوبــست ولــی خــوب بودن مــهمتر اســت...

آمــوخته ام کــه هرگــز نبــاید به هــدیه ای کــه از طــرف کــودکی داده میشــود نه گــــفت...

آمــوخته ام که همــــیشه برای کــسی که به هــیچ عنوان قادر به کــمکش نیستم ، دعــا کنــم...

آمــوخته ام کــه زندگــی جدیست ولــی ما نیاز به دوســتی داریم که لحــظه ای با او از جــدی بودن دور باشــیم...

آمــوخته ام که تنــها چیزی که یــک شــخص میــخواهد فــقط دســتی اســت برای گرفــتن دســت او و قلبی برای فهمــیدنش...

آمــوخته ام که زیر پوســت سخت همــه افراد کســی وجــود دارد که خوشحــال شود و دوســت داشته باشــد...

آمــوخته ام که خــدا همــه چیز را در یــک روز نیــافرید، پــس من چــگونه میتوانــم همه چیــز را در یــک روز بدســت آورم...

آمــوخته ام که چــشم پوشــی ازحقــایق آنها را تغیــیر نمی دهــد...

آموختــه ام که وقــتی با کــسی روبرو میــشوم انتــظار لبخنــــدی از ســوی مــن دارد...

آمــوخته ام که لبــخند ارزانتــرین راهــی است که میــتوان با آن نگاه را وســعت بخشــید...

آمــوخته ام که بــاد با چــراغ خــاموش کــاری نــدارد...

آمــوخته ام کــه به چــیزی کــه دل نــدارد نبــاید دل بــست...

آمــوخته ام که خوشــبختی جــستن آن اســت نه پیــدا کــردن آن...

آمــوخته ام کــه قــطره دریاســت ، اگــر با دریاســت...

و آمــوخته ام کــه عشــق ، مــهربانی ، صــداقت و بلــند نظــری خصلــت انســانهای انــسان اســت...

آمــوخته ام کــه وقتــی عاشــقم ، عشــق در ظــاهرم نــیز نمایــان مــی شــود...

آمــوخته ام کــه عشــق مــرکب حــرکت اســت نه مقــصد حــرکت...

آمــوخته ام کــه هیــچ کــس در نــظر ما کامــل نیــست تا زمانــی کــه عاشــقش شــویــم...

......