باران
- شروع کننده موضوع naghmeirani
- تاریخ شروع
**قيصر امين پور**
**قيصر امين پور**
**قيصر امين پور**
اي عشق، اي ترنم نامت ترانه‌ها
معشوق آشناي همه عاشقانه‌ها
اي معني جمال به هر صورتي که هست
مضمون و محتواي تمام ترانه‌ها
با هر نسيم، دست تکان مي‌دهد گلي
هر نامه‌اي ز نام تو دارد نشانه‌ها
هر کس زبان حال خودش را ترانه گفت :
گل با شکوفه، خوشه‌ي گندم به دانه‌ها
شبنم به شرم و صبح به لبخند و شب به راز
دريا به موج و موج به ريگ کرانه‌ها
باران قصيده‌اي است تر و تازه و روان
آتش ترانه‌اي به زبان زبانه‌ها
اما مرا زبان غزل‌خواني تو نيست
شبنم چگونه دم زند از بي‌کرانه‌ها
کوچه به کوچه سر زده‌ام کو به کوي تو
چون حلقه در به در زده‌ام سر به خانه‌ها
يک لحظه از نگاه تو کافي است تا دلم
سودا کند دمي به همه جاودانه‌ها
معشوق آشناي همه عاشقانه‌ها
اي معني جمال به هر صورتي که هست
مضمون و محتواي تمام ترانه‌ها
با هر نسيم، دست تکان مي‌دهد گلي
هر نامه‌اي ز نام تو دارد نشانه‌ها
هر کس زبان حال خودش را ترانه گفت :
گل با شکوفه، خوشه‌ي گندم به دانه‌ها
شبنم به شرم و صبح به لبخند و شب به راز
دريا به موج و موج به ريگ کرانه‌ها
باران قصيده‌اي است تر و تازه و روان
آتش ترانه‌اي به زبان زبانه‌ها
اما مرا زبان غزل‌خواني تو نيست
شبنم چگونه دم زند از بي‌کرانه‌ها
کوچه به کوچه سر زده‌ام کو به کوي تو
چون حلقه در به در زده‌ام سر به خانه‌ها
يک لحظه از نگاه تو کافي است تا دلم
سودا کند دمي به همه جاودانه‌ها
خيلي وقته ديگه بارون نزده
رنگ عشق به اين خيابون نزده
خيلي وقته ابري پرپر نشده
دل آسمون سبك تر نشده
مه سرد رو تن پنجره ها
مثل بغض توي سينه ي منه
ابر چشمام پر اشكه اي خدا
وقتشه دوباره بارون بزنه
خيلي وقته كه دلم براي تو تنگ شده
قلبم از دوري تو بد جوري دلتنگ شده
بعد تو هيچ چيزي دوست داشتني نيست
كوه غصه از دلم رفتني نيست
حرف عشق تو رو من با كي بگم؟
همه حرفها كه آخه گفتني نيست
خيلي وقته كه دلم براي تو تنگ شده
قلبم از دوري تو بدجوري دلتنگ شده
ز دست هایِ تو ؛ بویِ بهار می آید
به باغِ خاطرِ تو ؛ گل به بار می آید
تو ابرِ عاطفه در روحِ سبزِ بارانی
که از کرانِ افق ؛ بی قرار می آید
تا داده سخن هایت ؛ جانا پرِ پروازم
با یادِ گلِ رویت ؛ با غیر نپردازم
بارانِ بهارانی ؛ شاد و چمن آرائی
بی رویِ تو مجنونم ؛ گل را ز چه بنوازم؟
آواز باران تو را به فردا فرا می خواند
او خوب می داند تو نیز به فردا می نگری
آواز باران در گوشت زمزمه می کند که آرام و بی صدا از شب بگذری و به فردا برسی
او خوب می داند تو سکوت شب را نخواهی شکست تو به فردا می نگری
آواز باران تو را به بازی نور فراسوی ابرها می خواند
او زلال نگاهت را خوب می داند
آواز باران تو را به فردا و فرداهای بعد می خواند
او می داند که تو جز به فردا نمی نگری
پس با او بخوان
بخوان آواز باران را
آواز زندگی را
بخوان آواز بودن آواز زندگی راز جاودانگی را
آواز باران را...
دکتر شفیعی کدکنی
دکتر شفیعی کدکنی
باران می بارد
و گویی
این سر انگشتان توست
که آرام آرام
برایم بر شیشه می نوازد
کدام ترانه را می نوازی ؟!
که باز بوی نمت
در هوای ذهنم می پیچد
و دلم آسمانها
برایت تنگ می شود.
دکتر شفیعی کدکنی
باران می بارد
و گویی
این سر انگشتان توست
که آرام آرام
برایم بر شیشه می نوازد
کدام ترانه را می نوازی ؟!
که باز بوی نمت
در هوای ذهنم می پیچد
و دلم آسمانها
برایت تنگ می شود.
آخرین ویرایش:
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]شب را باور کرد[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]وروز را در پناه اندیشه ها ٬ خواب[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]من ... در اندیشه ی یک روز[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]به تولد گریستم[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]به انتظار[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]به باور[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و به یک اندیشه ی سبز[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] ******[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif].... و از هراس آبی باران آموختم[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]که شب آمده است[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و در پشت خانه ٬ آشیان کرده[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و .... صبحدم را به تمنا٬ یافتم[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و سکوت را به انتظاری دوباره[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و .... آسمان بارید[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]آنگاه که ٬پرندگان راه گم کرده[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]در آسمان چشمهایم لرزیدند[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و برخاک دستهایم ٬ بیتوته کردند[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و .... من ماندم و اندوه سرخ[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]آنگاه که پرنده ٬ از پریدن باز ماند .....[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]وروز را در پناه اندیشه ها ٬ خواب[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]من ... در اندیشه ی یک روز[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]به تولد گریستم[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]به انتظار[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]به باور[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و به یک اندیشه ی سبز[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif] ******[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif].... و از هراس آبی باران آموختم[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]که شب آمده است[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و در پشت خانه ٬ آشیان کرده[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و .... صبحدم را به تمنا٬ یافتم[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و سکوت را به انتظاری دوباره[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و .... آسمان بارید[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]آنگاه که ٬پرندگان راه گم کرده[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]در آسمان چشمهایم لرزیدند[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و برخاک دستهایم ٬ بیتوته کردند[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]و .... من ماندم و اندوه سرخ[/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif]آنگاه که پرنده ٬ از پریدن باز ماند .....[/FONT]
بوی باران می دهی
بی شک
نشان رؤیاهای مرا ،
می دانی ...
بی شک
نشان رؤیاهای مرا ،
می دانی ...
آخرین ویرایش:
در حسرت موجم
باران کفافم نیست
درمان درد من
باران نم نم نیست...
باران
رویاست
میان بال های شب می خزد
به پنجره های بسته دست میکشد
و در میان رازها راه می رود
باران
رویاست
آرزوها را صدا می کند
در کوچه های گذشته ، قدم می زند
هیچ نمی پرسد
همه چیز را می داند ...
باران
رویاست
و رویاها
به بارانی شسته خواهد شد
تو نیز بارانی
میان رویاهای من ، تا صبحدم قدم میزنی
رازها را نوازش می کنی
هیچ نمی پرسی
همه چیز را می دانی
ماه و صحرا و ستاره
نقره بارون پرنده
اگه مهتابی نباشه...
پای چشمه کی می خنده؟..
اگه دست مهربون شاخه های گل نباشه...
دیگه بارون به تمنای زمین دل نمی بنده...
چه قدر کم داره چشمه،اگه بارون نباشه...
اگه پای چشمه این بیدای مجنون نباشه...
بید مجنونم که باشه،به چه دردی می خوره؟؟
اگه یه پرنده رو شاخه ها مهمون نباشه...
نقره بارون پرنده
اگه مهتابی نباشه...
پای چشمه کی می خنده؟..
اگه دست مهربون شاخه های گل نباشه...
دیگه بارون به تمنای زمین دل نمی بنده...
چه قدر کم داره چشمه،اگه بارون نباشه...
اگه پای چشمه این بیدای مجنون نباشه...
بید مجنونم که باشه،به چه دردی می خوره؟؟
اگه یه پرنده رو شاخه ها مهمون نباشه...
ابر
تبخیری از بوسه های آبدار توست؛
که من ..
مست بارانَ‌م!
------
ناصر رعیت نواز
تبخیری از بوسه های آبدار توست؛
که من ..
مست بارانَ‌م!
------
ناصر رعیت نواز
آخرین ویرایش:
بی تو امشب بی قراری میکنم
بحر دل از دیده جاری میکنم
بی تو امشب با دلی تنگ آمدم
شیشه در آغوش چو سنگ آمدم
ای نگاهت نقطه آغاز من
ای صدایت همدم همراه من
تا به کی در هجر تو زاری کنم
در شکست دل عزاداری کنم
من به دنبال صدایت آمدم
شهرها در رد پایت آمدم
خانه از نورت چراغان می شود
آسمان لبریز باران می شود .....
بحر دل از دیده جاری میکنم
بی تو امشب با دلی تنگ آمدم
شیشه در آغوش چو سنگ آمدم
ای نگاهت نقطه آغاز من
ای صدایت همدم همراه من
تا به کی در هجر تو زاری کنم
در شکست دل عزاداری کنم
من به دنبال صدایت آمدم
شهرها در رد پایت آمدم
خانه از نورت چراغان می شود
آسمان لبریز باران می شود .....
.jpg)
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بوی باران دارد[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]آسمان، ابر، درخت[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]باد ها در چرخش[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]برگ ها در پچ پچ[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بوی باران دارد[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بغضی خفته در گلو[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بوی باران دارم [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]من هنوز این جایم[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]و هنوز گم شده ام در باران[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]راستی راست بگو[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]من چرا گم گشتم؟[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دستم از دست خدا کی دور شد؟[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بوی باران دارد [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]خواب من ، خواب جهان[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دیده ام باز شد و من دیدم[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]که در این دیر خراب تک و تنها پر خواب [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]گوشه ای افتادم[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بوی باران داریم [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]همه با هم چون ابر[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]دست در دست و قدم ها محکم[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]زیر باد و باران[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]پس چرا تنهایم؟[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]همرهان کی رفتند؟[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]ابر کی می بارد؟[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]شاید آن وقت که من خواب رسیدن دیدم.[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]بوی باران دارم [/FONT]
بيا زير باران بیا جان بگیریم
کمی بوی نم بوی انسان بگیریم
نفس هایمان کاش در هم بریزد
و ما از نفس های هم جان بگیریم
بیا حس برفی و یخ بستگی را
شبی از فضای زمستان بگیریم
خدا مانده پشت علف های سهراب
بیا از خدا قول باران بگیریم
بیا وحشت ضربه های تبر را
شبی از تبار درختان بگیریم
سرآغاز اگر چه قشنگ و عمیق است
مبادا غریبانه پایان بگیریم
sinooheh
عضو جدید
ببار ای باران
بر این بیشه زاران
بیار وعده ی خوش
رسیده
بهاران
چندی است که باران
خبر از آمدنت می آرد
بر خشک بیابان
تنم
ابر چه خوش می بارد
هر لاله ی سرخی که بروید
به فراخی
بیابان
الهام از آن لاله
بیابان تو دارد
به وجد آید دلم تا از در
آیی
چو در بگشایی و پیشم بیایی
لب بس تشته ام سیراب سازی
که چون آب ذلال
چشمه هایی
تو با خود از دیاری وعده آری
که پاکی را از آنجا می
شناسد
در آنجا زرد و سرخ و ارغوانی
ز نیرنگ و سیاهی می هراسد
ببار ای
باران
بر این بیشه زاران
بیار وعده ی خوش
رسیده بهاران
ببار ای
باران
بر این بیشه زاران
بیار وعده ی خوش
رسیده بهاران
چندی است که
باران
خبر از آمدنت می آرد
بر خشک بیابان تنم
ابر چه خوش می
بارد
هر لاله ی سرخی که بروید
به فراخی بیابان
الهام از آن
لاله
بیابان تو دارد
به وجد آید دلم تا از در آیی
چو در بگشایی و پیشم
بیایی
لب بس تشته ام سیراب سازی
که چون آب ذلال چشمه هایی
تو با خود
از دیاری وعده آری
که پاکی را از آنجا می شناسد
در آنجا زرد و سرخ و
ارغوانی
ز نیرنگ و سیاهی می هراسد
ببار ای باران
بر این بیشه
زاران
بیار وعده ی خوش
رسیده بهاران
ببار ای باران
بر این بیشه
زاران
بیار وعده ی خوش
رسیده بهاران
بر این بیشه زاران
بیار وعده ی خوش
رسیده
بهاران
چندی است که باران
خبر از آمدنت می آرد
بر خشک بیابان
تنم
ابر چه خوش می بارد
هر لاله ی سرخی که بروید
به فراخی
بیابان
الهام از آن لاله
بیابان تو دارد
به وجد آید دلم تا از در
آیی
چو در بگشایی و پیشم بیایی
لب بس تشته ام سیراب سازی
که چون آب ذلال
چشمه هایی
تو با خود از دیاری وعده آری
که پاکی را از آنجا می
شناسد
در آنجا زرد و سرخ و ارغوانی
ز نیرنگ و سیاهی می هراسد
ببار ای
باران
بر این بیشه زاران
بیار وعده ی خوش
رسیده بهاران
ببار ای
باران
بر این بیشه زاران
بیار وعده ی خوش
رسیده بهاران
چندی است که
باران
خبر از آمدنت می آرد
بر خشک بیابان تنم
ابر چه خوش می
بارد
هر لاله ی سرخی که بروید
به فراخی بیابان
الهام از آن
لاله
بیابان تو دارد
به وجد آید دلم تا از در آیی
چو در بگشایی و پیشم
بیایی
لب بس تشته ام سیراب سازی
که چون آب ذلال چشمه هایی
تو با خود
از دیاری وعده آری
که پاکی را از آنجا می شناسد
در آنجا زرد و سرخ و
ارغوانی
ز نیرنگ و سیاهی می هراسد
ببار ای باران
بر این بیشه
زاران
بیار وعده ی خوش
رسیده بهاران
ببار ای باران
بر این بیشه
زاران
بیار وعده ی خوش
رسیده بهاران
رفتی چه بی صدا!
مانندِ نسیمِ مظلومِ صبا
که آهسته در آذر می وزد
بی آن که خوابِ زمستانیِ درختان را بر آشوبد
آری رفتن حتمی است
امّا.....ای کاش
آن روز باران می بارید
و ما تو را با ترانۀ "باز باران" بدرقه می کردیم
افسوس که آن روز
نه باران بود
و نه .....ما ده ساله بودیم.
مانندِ نسیمِ مظلومِ صبا
که آهسته در آذر می وزد
بی آن که خوابِ زمستانیِ درختان را بر آشوبد
آری رفتن حتمی است
امّا.....ای کاش
آن روز باران می بارید
و ما تو را با ترانۀ "باز باران" بدرقه می کردیم
افسوس که آن روز
نه باران بود
و نه .....ما ده ساله بودیم.
از بس که گلها را شکوفا کرد باران
سهمِ مرا باغِ تماشا کرد باران
غنجه به غنجه با سر انگشتِ محبت
باغِ خیالم را شکوفا کرد باران
شست آن غبارِ کینه از آیینۀ دل
پلکِ مرا از روشنی وا کرد باران
در چشمهایِ عاشقِ مشکل پسندم
این زندگی را وه چه زیبا کرد باران
بارید بر عطرِ ترِ گلهایِ وحشی
مرغِ دلم را غرقِ آوا گرد باران
پر کرد کوچه باغِ گل را از قناری
در باغ و بیشه باز غوغا کرد باران
شورِ شکفتن را به باغ و بیشه بخشید
دیباچۀ گل را چو امضا کرد باران
باراني ام , باراني ام , باراني از آتش
يك روح بي پروا و سرگرداني از آتش
.
اين كوچه ها , ديوارها , اصلاً تمام شهر
سوزان و من محبوس در زنداني از آتش
.
اهل غزل بودم ، خدا يكجا جوابم كرد
با واژه اي ممنوع ، با انساني از آتش
.
بي شك سرم از توي لاكم در نمي آمد
بر پا نمي كردي اگر طو فاني از آتش
.
تا آمدي ، آتشفشاني سالها خاموش
بغضش شكست و بعد شد طغياني از آتش
.
كاري كه از دست شما هم بر نمي آمد
من بودم و در پيش رويم خواني ازآتش
.
اين روزها محكومِ اعدامم به جرم عشق
در انتظارم بشنوم ، فرماني از آتش
باران گفت
نمی بوسمت
سرما می خوری.
**محمد علی بهمنی**
وقتیکه تنگ غروب بارون به شیشه میزنه
همه غصه های دنیا توی سینه ی منه
توی قطره های بارون میشکنه بغض صدا م
دیگه غیر از یدونه پنجره هیچی نمیخام
پشت این پنجره میشینم و آواز میخونم
منتظر واسه رسیدنت تو بارون میمونم
زیر بارون انتظارت رنگ تازه ای داره
منم عاشق ترم انگار وقتی بارون میباره
بعضی وقتا که میای سر روی شونم میزاری
تموم غصه ها رو از دل من بر میداری
اما این فقط یه خوابه خواب پشت پنجره
وقت بیداری بازم غم میشینه تو حنجره
یغما گلرویی
آخرین ویرایش:
بهاریه
**
باز بهاران رسید
دولت یاران رسید
ابر ز ره سر رسید
باد بهاران رسید
قطره باران چکید
گل به گلستان رسید
دامن گل باز شد
نو گل خندان رسید
قاصدک خوش خبر
با گل و ریحان رسید
بلبل شیدای ما
سر خوش شادان رسید
مژده دهید باغ را
فصل بهاران رسید
سید احسان الله طباطبایی
آخرین ویرایش: