مشاعرۀ سنّتی

[جواد111]

درمذهب ما باده حلال است و لیکن.....بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است

دیگران یا خموش پرهیز، یا نا خوان مرگ شبدیزند
تو بخوان زخمهای مردم را، غم نان را و درد ایمان را

 

[MOΣIN]

تو که یک گوشه ی چشمت غم عالم ببرد....حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد

ده روز مهر گردون افسانه است وافسون....نیکی به جای فرصت شمار یارا

 

[نفتکش]

تو که یک گوشه ی چشمت غم عالم ببرد....حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد

در دیده به جای خواب آبست مرا
زیرا که به دیدنت شتاب است مرا

 

[MOΣIN]

دیگران یا خموش پرهیز، یا نا خوان مرگ شبدیزند
تو بخوان زخمهای مردم را، غم نان را و درد ایمان را

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی....دل بی تو به جان امد وقت است که باز ایی

 

[*سهیلا*]

ده روز مهر گردون افسانه است وافسون....نیکی به جای فرصت شمار یارا

آن یار که عهد دوستاری بشکست....می رفت و منش گرفته دامان در دست

 

[MOΣIN]

آن یار که عهد دوستاری بشکست....می رفت و منش گرفته دامان در دست

ای نسیم سحر گه ارامگه یار کجاست....منزل ان مه عاشق کش عیار کجاست

 

[*سهیلا*]

ای نسیم سحر گه ارامگه یار کجاست....منزل ان مه عاشق کش عیار کجاست

 

[MOΣIN]

چی شد؟

 

[نفتکش]

ای نسیم سحر گه ارامگه یار کجاست....منزل ان مه عاشق کش عیار کجاست

تا زلف تو شاه گشت و رخسار تو تخت
افکند دلم برابر تخت تو رخت

 

[*سهیلا*]

چی شد؟

باید ت میدادید......معذرت البته

 

[نفتکش]

باید ت میدادید......معذرت البته

با ت رفتیم حالا ت بدید

 

[MOΣIN]

تا زلف تو شاه گشت و رخسار تو تخت
افکند دلم برابر تخت تو رخت

تا كنج غمت در دل ويرانه مقيم است.....همواره مرا كوي خرابات مقام است​

 

[MOΣIN]

باید ت میدادید......معذرت البته

راست میگی اخر بیت خودمو دیدم............

 

[*سهیلا*]

تا كنج غمت در دل ويرانه مقيم است.....همواره مرا كوي خرابات مقام است​

تو اگر خسته ای از دست دلم حرفی نیست....امر کن تا که بمیرم به حدا میمیرم

 

[*سهیلا*]

راست میگی اخر بیت خودمو دیدم............

خسته نباشید!!!

 

[نفتکش]

تو اگر خسته ای از دست دلم حرفی نیست....امر کن تا که بمیرم به حدا میمیرم

مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت
دیوانه عشق تو سر از پا نشناخت

 

[*سهیلا*]

مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت
دیوانه عشق تو سر از پا نشناخت

توانا بود هرکه دانا بود......ز دانش دل پیر برنا بود

 

[capslock]

دوری از دودو دم بنمای****غم دنیا لاجرم دوری نمای

 

[نفتکش]

توانا بود هرکه دانا بود......ز دانش دل پیر برنا بود

دیشب که دلم ز تاب هجران می سوخت
اشکم همه در دیده گریان می سوخت

 

[MOΣIN]

دیشب که دلم ز تاب هجران می سوخت
اشکم همه در دیده گریان می سوخت

تا بردلش ازغصه غباري ننشيند...اي سيل سرشك از عقب نامه روان باش​

 

[Taßa§om]

تا بردلش ازغصه غباري ننشيند...اي سيل سرشك از عقب نامه روان باش​

شبی مجنون ب لیلی گفت،که ای محبوب بی همتا..........تو را عاشق شود پیدا،ولی مجنون نخواهد شد

 

[الهام3]

شبی مجنون ب لیلی گفت،که ای محبوب بی همتا..........تو را عاشق شود پیدا،ولی مجنون نخواهد شد

دم رفتن کسي گفت سفر بخير

که واسم غريب وناشناخته بود

اما اون وقتي رسيد که قلب

من همه ي ارزوهاشو باخته بود

چهره ي هيچکسي پژمرده نبود

گلا اما همه پژمرده بودن

کسايي که واسه شون مهم بودم

همشون يه جورايي مرده بودن

 

[tracer]

دم رفتن کسي گفت سفر بخير

که واسم غريب وناشناخته بود

اما اون وقتي رسيد که قلب

من همه ي ارزوهاشو باخته بود

چهره ي هيچکسي پژمرده نبود

گلا اما همه پژمرده بودن

کسايي که واسه شون مهم بودم

همشون يه جورايي مرده بودن

اونوقت این شعرههههههههههههههه!!!!!!!!

 

[tracer]

شبی مجنون ب لیلی گفت،که ای محبوب بی همتا..........تو را عاشق شود پیدا،ولی مجنون نخواهد شد

دی شانه زد آن ماه خم گیسو را//بر چهره نهاد زلف عنبر بو را

 

[Taßa§om]

دی شانه زد آن ماه خم گیسو را//بر چهره نهاد زلف عنبر بو را

آنکه عمری به کمین بود به دام افتاده......چشم آهو به شکار آمده می بینی که

 

[tracer]

آنکه عمری به کمین بود به دام افتاده......چشم آهو به شکار آمده می بینی که

هر چند بطاعت تو عصیان و خطاست//زین غم نکشی که گشتن چرخ بلاست

 

[*سهیلا*]

آنکه عمری به کمین بود به دام افتاده......چشم آهو به شکار آمده می بینی که

هر شب چو ماهتاب به بالین من بتاب....ای آفتاب دلکش و ماه پریوشم

 

[Taßa§om]

هر چند بطاعت تو عصیان و خطاست//زین غم نکشی که گشتن چرخ بلاست

تو ک یک گوشه ی چشمت غم عالم ببرد.......حیف باشد ک تو باشی و مرا غم ببرد

 

[tracer]

تو ک یک گوشه ی چشمت غم عالم ببرد.......حیف باشد ک تو باشی و مرا غم ببرد

دی طفلک خاک بیز غربال بدست//میزد بدو دست و روی خود را می‌خست
میگفت به های‌های کافسوس و دریغ//دانگی بنیافتیم و غربال شکست

 

[Taßa§om]

دی طفلک خاک بیز غربال بدست//میزد بدو دست و روی خود را می‌خست
میگفت به های‌های کافسوس و دریغ//دانگی بنیافتیم و غربال شکست

تنها گناه ما طمع بخشش تو بود......ما را کرامت تو گنه کار کرده است