طرح هزاران استغفرالله


یک کسی آمد خدمت حضرت علی علیه السلام و گفت:

«استغفرالله ربی و اتوب الیه»؛

علی علیه السلام با عتاب به او فرمود: «ثکلتک امک»؛ مادرت به عزایت بنشیند.

«اتدری ما الاستغفار؟ ان الاستغفار درجة العلیین»؛ آیا می دانی استغفار چیست؟ استغفار درجه علیین است (نهج البلاغه، حکمت 417)


بعد حضرت استغفار را تشریح می کند:

- پشیمانی کامل از گذشته تیره و سیاه،
- تصمیم قوی بر برنگشتن به گناهان سابق،
- ادای حقوق الهی که فوت شده است،
- ادای حقوق الناس که فوت شده است.

بعد دو جمله می گوید که درست معنای شورش و انقلاب علیه خود و مجازات کردن خود را دارد.
ایشان فرمود:
این گوشتهایی که در این بدنت روئیده، باید این ها را ذوب کنی.
این گوشتها که در دوران غفلت و دوری از خداوند و دوران بیخیالی روئیده است،
این گوشتها که مثلا بدون گفتن نام خدا غذائی را خورده ای و یا ابی نوشیده ای روییده است،
باید بروی همه این ها را ذوب کنی از نو گوشت جدید بروید.

دیگر اینکه باید به این بدنت سختی طاعت را بچشانی همچنان که لذت معصیت یا غفلت یاد خدا را چشانده ای.

از انجائی که کلام علی فقط به 1400 سال پیش مربوط نمیشود پس شامل حال ما نیز میشود.
اگر ما این معنی را رعایت نکنیم کلام علی که فرموده مادرت به عزایت بنشیند شامل حال ما میشود!

یا حق
 
استغفار

استغفار از ماده غفر و در لغت و به معنای طلب مغفرت است.[1]
و در اصطلاح به معنی درخواست زبانی و عملی آمرزش است.[2]

تفاوت استغفار و توبه:
فرمان توبه پس از امر به استغفار در آیات 3، 52 و 90 هود به دو دلیل نشان دهنده مغایرت مفهوم استغفار و توبه است:
1- عطف توبه بر استغفار با کلمه ثمّ که فاصله و ترتیب را می‌رساند .
2- اصل در کلام هر گوینده‌ای تاسیس و اراده معنای جدید است.
درباره مغایرت استغفار با توبه وجوهی گفته شده که می‌توان آنها را در دو وجه خلاصه کرد:
الف) استغفار، آمرزش خواهی از گناهان برای پیراستن روح از آلودگی‌‌ها و نابودی‌ باورها و اعمالی مانند شرک و معصیت است و توبه اقدام برای آراستن روح به صفات پسندیده، مانند توحید و ایمان و امتثال فرمان‌های الهی است در نتیجه استغفار به معنای طلب آمرزش؛ و توبه به معنای بازگشت به خدا در مقام عمل است.
ب) منظور از استغفار، درخواست آمرزش از گناهان پیشین و مقصود از توبه پشیمانی و بازگشت به سوی خدا درباره گناهانی است که امکان دارد در آینده واقع شود.[3]

شرایط استغفار:
حضرت علی (ع) شش شرط برای استغفار بیان فرموده‌اند:
1- ندامت و پشیمانی از گذشته.
2- عزم بر این که هرگز آن را تکرار نکنی.
3- حقوقی را که از مردم ضایع کرده‌ای به آنان بازگردانی به طوری که هنگام ملاقات پروردگار حقی از مردم بر تو نباشند.
4- تمام فرایضی را که از تو فوت شده است حق آن را بجا آوری.
5- گوشت‌هایی که بر اثر حرام بر اندامت روئیده است با اندوه بر گناه آب کنی تا چیزی از آن باقی نماند و گوشت تازه به جای آن بروید.
6- به همان اندازه که شیرینی معصیت و گناه را چشیدی زحمت طاعت رانیز بچشی.[4]

آداب استغفار:
1- استغفار هنگام سحر
2- استغفار در شب جمعه
3- اعتراف به لغزش‌ها
4- اقرار به ایمان و اظهار تسلیم در برابر خداوند
5- توجه به ربوبیت خداوند
6- توجه به ولایت مطلق خداوند
7- توسل به انبیا
8- ذکر صفات کمال خداوند هنگام درخواست آمرزش
9- یاد خدا[5]

زمینه‌های استغفار:
عوامل زمینه‌ساز استغفار عبارتند از:
1- آگاهی از آمرزش خداوند
2- امید به رحمت خداوند
3- ایمان
4- توجه به پذیرش توبه از سوی خداوند
5- توجه به حکمت خداوند
6- توجه به خالقیت خداوند
7- توجه به رحمت خدا
8- توجه به عزت خدا
9- توجه به بازگشت همه امور به سوی خدا
10-توجه به قدرت خدا برای آمرزش
11- توجه به ولایت مطلق پروردگار
12- ذکر خدا
13- مشاهده عذاب
14- وفای به عهد.[6]

آثار استغفار:
1- استغفار زمینه‌ساز آمرزش گناهان می‌شود.
2- استغفار پیش از دعا زمینه‌ساز اجابت آن می‌شود.
3- سبب افزایش توان می‌شود.
4- زمینه‌ساز مددرسانی خداوند برای مستغفران به وسیله فرزندان انان می‌شود.
5- باعث مدد رسانی از سوی خداوند برای انسان به وسیله اموال می‌شود.
6- منشاء بهره‌مندی از امکانات خوب دنیایی می‌شود.
7- باعث جلب محبت خداوند می‌شود.
8- سبب جلب رحمت الهی می‌شود.
9- زمینه‌ساز رونق کشاورزی و باغها می‌شود.
10-مصونیت از عذاب.
11-نزول فراوان باران.[7]

موارد استغفار:
1- استغفار از اعمال ناشایست و گناهان[8]
2- توبه و استغفار از شرک[9]
3- استغفار از قضاوت عجولانه[10]
4- استغفار از درخواست نابجا و نامطلوب[11]
5- استغفار از ستم بر دیگری[12]
6- استغفار برای دیگران[13]
برخی موارد استغفار برای دیگران:
الف) استغفار برای والدین[14]
ب) استغفار برای فرزند[15]
ج) استغفار برای برادر[16]
د) استغفار برای مردان و زنان مؤمن[17]
و) استغفار برای گنه‌کاران[18]

============================================
[1] . قرشی، علی‌اکبر؛ قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1371ش، چاپ 6، ج 5، ص 108.
[2] . راغب اصفهانی، حسین بن محمد؛ المفردات فی غریب القرآن، تحقیق صفوان عدنان داودی، دمشق بیروت، دارالعلم، الدار الشامیه 1412ق، چ اول، ص 609.
[3] . هاشمی رفسنجانی، اکبر؛ دایره المعارف قرآن کریم، تهیه و تدوین مرکز فرهنگ و معارف قرآن، قم، بوستان کتاب، 1382ش، چاپ اول، ج 3، ص 134 – 135.
[4] . نهج البلاغه، قم، دارالهجره، بی‌تا، ص 549.
[5] . ر.ک: هاشمی رفسنجانی، اکبر؛ فرهنگ قران، قم، بوستان کتاب، 1385ش، ج3، ص 170-171.
[6] .ر.ک: همان، ج 3، ص 189 – 191.
[7] . ر.ک: همان، ج 3، ص 167 – 170.
[8] . نساء، آیه 110، آل عمران آیه 135 و...
[9] . مائده آیه 72 – 74 ، هود 3-2 ، کهف 55 و..
[10] . ص ، آیه 24 – 25.
[11] . هود، آیه 46 و 47.
[12] . یوسف، آیه 97.
[13] . ر.ک: به عنوان برخی موارد استغفار برای دیگران در همین واژه‌نامه
[14] . نوح آیه 28، ابراهیم آیه 41.
[15] . یوسف، آیه 97-98.
[16] . اعراف، آیه 151.
[17] . محمد، آیه 19، ممتحنه آیه 12، آل عمرن، آیه 159.
[18] . نساء آیه 64، یوسف آیه 97 – 98، محمد آیه 19.
 


گنجینه‌های روزی در قرآن:استغفار
پدید آورنده : محمّد باقر حیدری ، صفحه 30



1. استغفار

توبه از گناهان و آمرزش خواهی از خداوند غافر، امری است که بسیار مورد تأکید قرآن و پیشوایان دین قرار گرفته است.
در کلام پیشوایان معصوم(ع)، استغفار به عنوانِ‌بهترین دُعا و عبادت، ارزشمندترین توسّل،
موثّرترین سلاح گناهکاران و نجات‌بخش‌ترین شفیع، به گونه‌ای کم‌نظیر، مورد تأکید واقع شده
و آثاری برای آن، ذکر شده است.
در این‌جا، استغفار و توبه را به عنوان عامل ریزش روزی و برکت در گستره قرآن و روایات مورد توجّه و تحقیق قرار می‌دهیم.
در قرآن کریم، سه آیه بسیار عجیب وجود دارد که به روشنی اثر استغفار را در فزونی روزی بیانگر است:‌
دو آیه اول از زبان حضرت هود(ع) خطاب به قومِ‌بی‌ایمان و گناه‌کار عاد وارد شده است:‌

«وَأنِ استََغفِرُوا رَبَّکُم ثُمَّ‌تُوبوا إِلَیهِ یمَتِّعکُم مَتاعاً‌حَسَناً إلی أجَلٍ مُسَمّی ویؤتِ‌کُلَّ‌ذِی فَضلٍ فَضلَهُُ…؛
و اینکه از پروردگار خود آمرزش بطلبید؛‌سپس [با ایمان ناب و عمل صالح] به سوی‌او باز‌گردید تا شما را تا مدّت معینی
[از مواهبِ زندگی این جهان] به خوبی بهره‌مند سازد و به هر صاحب فضیلتی، به مقدارِ‌فضیلتش ببخشد…».
(سوره هود، آیه 3)

قوم عاد، مردمی بلند قامت، درشت هیکل و سخت نیرومند بودند. این قوم، تمدنی بسیار پیشرفته و عظیمی داشتند که به فرموده‌قرآن:‌
«لَم یخلََق مِثلُها فی البلاد؛‌ در هیچ عصری مثلِ آنان آفریده نشده است». (سوره فجر، آیه 8)

این مردمان همیشه، غرقِ در نعمت‌خدا و آبادانی و فزونی برکات الهی بودند تا این که به تدریج وضع خود را تغییر دادند و به بُت‌پرستی و عصیان روی آوردند.
خدای تعالی به خاطر انحرافشان از راه حقّ، برادرشان هود(ع) را مبعوث کرد تا به سوی حقّ، دعوت و ارشادشان کند.
با این که هود(ع) در هدایت آنان نهایت استعداد و سعی‌خود را به کار گرفت، امّا جز عدّه‌اندکی به او ایمان نیاوردند
و بیشتر مردمان بر دشمنی و لجبازی‌های خود اصرار ورزیدند و نسبت سفاهت و دیوانگی به آن حضرت دادند.
در نتیجه خداوند هم «سنّتِ‌تغییر» را بر آنان جاری فرمود، چرا که:
«اِنَّ اللّه لایغیرُ‌ما بقومٍ حتّی یغیروا ما بانفُسِهِم؛
خداوند، احوال و سرنوشتِ‌هیچ قومی را تغییر نمی‌دهد مگر آن که خودشان، تغییر کنند. (سوره رعد، آیه 11)
به خواستِ‌الهی، آسمان تا هفت سالِ‌تمام از باریدن، دریغ کرد تا آن که قوم عاد دچار، قحطی، گرانی، خشکسالی و ضعف و ناتوانی شدند.
در این احوال هم، هود(ع) مثل همیشه از درِ‌خیر‌خواهی و مهربانی به سوی ایشان روی آورد و راهِ چاره را
«طلبِ مغفرت از پروردگار»، «توبه از شرک و بت‌پرستی» و «ایمان به خداوند و عمل صالح» دانست.

طبق آنچه در تفسیر گران‌سنگِ‌المیزان در ذیل دو آیه فوق آمده است:‌

منظور از «توبه» که بعد از «استغفار»‌با جمله‌«ثمَّ‌توبوا الیه» بدان تأکید شده است،
«بازگشتِ حقیقی به سوی خدا با ایمان و عمل صالح» می‌باشد.1

آیه‌سوم از زبان حضرت نوح(ع) خطاب به مردمِ‌مجرم و گناه‌کار زمانه‌اش وارد شده است:‌

«اِستَغفروا ربَّکم اِنَّه کانَ‌غَفّاراً یرسِلِ السَّماءَ علیکُم مِدراراً‌ویمدِدکُم بِاَموال وبنین وَیجعَل لَکُم جَنّاتٍ ویجعَل لکم اَنهاراً؛
از پروردگار خود آمرزش بخواهید که او بسیار آمرزنده است؛ تا باران‌های مفید و پر‌برکت را از آسمان بر شما پیوسته دارد
و شما را با مال بسیار و فرزندان متعدّد یاری رساند و باغ‌های خرّم و نهرهای جاری به شما عطا فرماید». (سوره نوح، آیه 1210)

امام صادق(ع) با استناد به آیه فوق می‌فرمایند:‌
«هنگامی که رسیدنِ روزی‌ات را همراهِ سختی و کندی دیدی، زیاد استغفار کن، چرا که خداوند عزّوجلّ در کتابش می‌فرماید:
از پروردگارتان، طلبِ مغفرت نمایید که او بسیار آمرزنده است تا از آسمان پیوسته بر شما بباراند و با اموال و فرزندان فراوان یاری‌تان رساند
(یعنی در دنیا) و باغ‌های خرّم و نهرهای جاری عطایتان فرماید (یعنی در آخرت)».2

در آیه فوق برای اثر استغفار سه بهره‌ارزشمند در دنیا معرفی شده است:‌«بارشِ پیوسته باران‌های مفید»،
«وسعت و مال فراوان» و «نعمتِ‌برخورداری از فرزندان».

روایت شده که شخصی خدمتِ‌امام رضا(ع) آمد و از «خشکسالی» شکایت کرد.
حضرت در بیان راهِ‌چاره فرمودند:‌«استغفار کن».
شخص دیگری به پیشگاه حضرت آمد و از «فقر و ناداری»‌شکایت کرد. حضرتش فرمودند:‌«استغفار کن»
فرد سومی به محضرش شرفیاب شد و از حضرت خواست تا دعایی فرماید که خداوند پسری به او عطا فرماید. حضرت، به او فرمودند:‌«استغفار کن».
حاضران باتعجّب پرسیدند:‌سه نفر با سه خواسته متفاوت، خدمتِ شما آمدند و شما همه را به «استغفار» توصیه فرمودید؟!
فرمود:‌من این توصیه را از خود نگفتم. همانا در این توصیه از کلامِ خداوند الهام گرفتم و آن گاه آیه‌فوق ‌را تلاوت فرمودند.3

بهترین وقت استغفار

بهترین وقت استغفار، سحرگاهان به‌ویژه سحرِ شب جمعه می‌باشد تا جایی که استغفار کنندگان در سحرگاهان مورد مدح خداوند عالمیان قرار می‌گیرند:‌

«… المستغفرینَ بِالأَسحارِ». (سوره آل عمران، آیه 17)

«وبالأَسحارِهُم یستَغفِرونَ». (سوره ذاریات، آیه 18)

امام صادق(ع) در تفسیر آیه فوق می‌فرمایند: «هر کس در وقت سحر، هفتاد مرتبه استغفار کند از اهلِ این آیه خواهد بود».4

چگونگی استغفار

امام صادق(ع) می‌فرماید:‌«هر که در نماز وتر و در حالی که به قیام ایستاده است،
هفتاد مرتبه بگوید: اَستَغفِرُ اللّهَ واَتُوبُ إلَیه؛
و تا یک‌سال تمام بر آن مواظبت کند
(و در صورت عدم موفقیت به نماز شب، قضای آن را به جا آورد)
خداوند او را در زمره «استغفار کنندگان در سحرگاه» می‌نویسد و آمرزش و مغفرت خویش را بر او واجب می‌گرداند».5

و آن حضرت در روایت دیگری می‌فرمایند:

«هر که دو ماه پیاپی هر روز چهارصد مرتبه این ذکر استغفار را بخواند،
خداوند او را گنجی از دانش یا مالِ فراوان کرامت فرماید:


«اَستَغفرُ اللّه الّذی لاإله الاّ‌هُوَ الحَی القَیومُ الرَّحمنُ‌الرَّحیمُ بَدیعُ‌السّمواتِ والأَرضِ مِن جمیعِ ظُلمی وجرمی واِسرافی عَلی نفسی واَتوبُ إِلیهِ».6

1. تفسیر المیزان، ترجمه‌موسوی همدانی، ج10، ص209 و210.
2. بحار الانوار، ج78، ص201، روایت29.
3. مجمع البیان، ذیل تفسیر آیه 12 10 سوره نوح.
4. نورالثقلین، ج 5، ص 123، روایت 15.
5. خصال، ص 581، روایت 3.
6. وسایل الشیعه، ج 7، باب 48.
 
از الان ما وارد شب قدر میشیم

و فرشتگان تا صبح به زمین نازل میشوند و سرنوشتهای انسانها را بر اساس اعمالی که انجام داده اند به انها میدهند

اعمال انسانها به امام زمان تقدیم میشود و ایشان ان را امضاء میکنند

و به قول خداوند در قران تا صبح

سلام هی حتی مطلع الفجر

فرشتگان و خود خداوند و روح القدس تا صبح به همه سلام میکنند

یکی از اعمال امشب خواندن دعای کمیل است

دعای کمیل یکی در شبهای جمعه و دیگری در شب نیمه شعبان وارد شده است

در شب قدر یکی از بهترین اعمال یاد گیری علم است

و در درجه دوم خواندن دعاهای وارده و غسل کردن و نماز های مخصوص این شب و نماز شب و غیره ....

در این شب انسان میتواند ره صد ساله را یک شبه طی کند

لیله القدر خیر من الف شهر

شب قدر از هزار ماه افضل است


من برای شما دعا میکنم و امید وارم خداوند نیز با لطف بینهایت خود برای من دعا کند
 

Mohammad.aryan

اخراجی موقت
خوب اذان صبح شد و شب قدر نیمه شعبان هم تمام شد

من که از نو متولد شدم
نامم ماهیتم و وجودم و روحم نو شد

هر کس بخشیده شد خوش به حالش

هر کس بخشیده نشد باید تا دو هفته دیگه ماه رمضان را و شبهای قدر ماه رمضان را درک کند

از امام صادق(ع) نقل است:
هر کس در ماه رمضان بخشیده نشد، تا ماه رمضان سال بعد آمرزیده نمی‌شود مگر آنکه در عرفات حاضر شود
اصول کافی جلد چهار صفحه 66

یا حق
 

Mohammad.aryan

اخراجی موقت
استغفار حضرت رسول اكرم(صلى الله عليه وآله)

در سوره مبارك غافر (مؤمن) خداوند متعال به حضرت رسول اكرم(صلى الله عليه وآله) مى فرمايد:
براى گناهت استغفار كن مگر نعوذ بالله پيامبر اكرم گناه مى كردند؟!

خداوند متعال مى فرمايد:
(فَاصبِر اِنَّ وعدَ اللّهِ حَقٌّ واستَغفِر لِذَنبِكَ وسَبِّح بِحَمدِ رَبِّكَ بِالعَشىِّ والاِبكـر )
پس صبر كن كه وعده خدا حق است و براى گناهت آمرزش بخواه و به سپاس پروردگارت، شامگاهان و بامدادان ستايشگر باش.

به عقيده شيعه، پيامبران به ويژه پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) و امامان(عليهم السلام) معصومند و از آغاز تولد تا هنگام مرگ،
هيچ گاه گناه نكردند و خطا و سهو نيز در زندگانى آنان وجود نداشت.
با اين حال، يكى از سيره آنان، استغفار است.
در روايت است كه رسول خدا(صلى الله عليه وآله) شبانه روزى هفتاد بار استغفار مى كرد.

افزون بر اين، خداوند متعال به رسول اكرم(صلى الله عليه وآله) مى فرمايد: (استغفر لذنبك) براى گناهت استغفار كن.

در تبيين و تفسير استغفار پيامبران چند ديدگاه ارائه شده است:

الف) به طور مسلم، پيامبر به خاطر مقام عصمت مرتكب گناهى نمى شود
و اين گونه تعبيرها در قرآن مجيد در مورد ايشان و ساير پيامبران اشاره به گناهان نسبى است،
زيرا گناه در يك تقسيم دو گونه است:

1. گناه مطلق: گاهى گناه مطلق و عمل گناه كار نافرمانى خداوند متعال است
و واقعاً معصيتى صورت مى گيرد; يعنى حرامى انجام و يا واجبى ترك مى شود.

2. گناه نسبى: گاهى گناه، جنبه نسبى دارد; يعنى فرد، نه حرامى انجام داده و نه واجبى را ترك كرده است،
ولى به خاطر مقام والايى كه دارد، براى خود وظايفى فراتر از تكليف انسان هاى معمولى معتقد است،
از اين رو غفلت هاى جزئى خود را گناهى بزرگ مى شمارد و عذرخواهى مى كند
و يا خداوند از او مى خواهد عذرخواهى و درخواست استغفار كند;
از همين جا گفته اند: (حسنات الأبرار سيئات المقربين); نيكى هاى ابرار براى اوليا و مقربان، گناه شمرده مى شود.
افزون بر اين، نفس استغفار محبوبيت ذاتى دارد و نشانه طهارت روح و تقرب شخص به خداوند است.

ب) استغفار پيامبر براى اين است كه بدين وسيله درجه و مقامش بالا رود و از اين رو خداوند متعال به پيامبرش به دستور استغفار مى دهد.

ج) استغفار پيامبران براى آموزش به پيروان آنان است.

د) اسغفار پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) براى گناه امت است; گناهى كه امت در باره پيامبر مرتكب شدند.

هـ) حقيقت استغفار معصومان آن چيزى است كه امام سجاد(عليه السلام) در مناجات ذاكرين فرموده است:
(استغفرك من كل لذة بغير ذكرك و من كل راحة بغير انسك و من كل سرور بغير قربك و من كل شغل بغير طاعتك)
از هر لذت و خوشى كه غير از ياد تو باشد آمرزش مى طلبم و از هر آسايشى به جز انس با تو و هر نشاطى
جز مقام قرب تو و هر كارى غير از طاعت تو عفو و آمرزش درخواست مى كنم.


منبع:
گروه پرسمان اسمانی
http://hm-mlk.persianblog.ir/post/30
 

Mohammad.aryan

اخراجی موقت
استغفار پیامبر

سلام .
اخرین ایه مورد بحث ما که در مورد رسول گرامی صلی الله علیه واله است ایه اخر سوره النصر
این سوره اخرین سوره ای بود که بر وجود نازنین رسول الله صلی الله علیه واله نازل شد ه است .


فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا

پس به ستايش پروردگارت نيايشگر باش و از او آمرزش خواه كه وى همواره توبه‏پذير است

خلاصه شبهه : این ایه دلالت بر گناه کار بودن رسول الله داره به خاطر همین خدا به پیامبرش میفرماید از او طلب بخشش کن .

جواب :
علت این استغفار نبی مکرم ممکن است به یکی از این چند علت باشه .
1) این استغفار ، استغفار پیامبر اکرم صلی الله علیه واله است برای امت خودش نه برای خودش . یعنی برای گناهکاران امت خودش از خدا طلب بخشش میکنه نه برای خودش .

2) یا اینکه این استغفار رسول گرامی اسلام برای این است که به امت خودش گوشزد بگنه که استغفار رو ترک نکنند . ( یعنی این یکی از اخرین درسهای پیامبر صلی الله علیه واله به امت خودش بود چون این سوره هم اخرین سوره نازل شده بر وجود نازنین پیامبر است ) در واقع پیامبر امر شد به استغفار تا امتش هم به او اقتدا کنند و استفغار رو ترک نکنن .

3) علاوه بر اینکه استغفار گاهی به خاطر بخشش معصیت است و گاهی برای تسبیح خدا و نزدیک شدن به خدا ( در روایت داریم استغفار بهترین دعاست ) و این استغفار نبی مکرم صلی الله علیه واله از جهت تسبیح و دعا ست . البته در مورد استغفار کردن رسول اعظم و اهل بیت علیهم السلام در پست های جوابیه به اقای شبستری بیشتر خواهم نوشت .



منبع: http://dinvaimaan.blogfa.com/post-82.aspx
 

Mohammad.aryan

اخراجی موقت
استغفار

پیامبر اکرم ( ص ) : بهترین دعا ، آمرزش خواهی است.

پیامبر اکرم ( ص ) : بهترین عبادت ، استغفار است.

پیامبر اکرم ( ص ) : گاه قلبم را غباری می گیرد و من روزی هفتاد مرتبه از درگاه خدا آمرزش می طلبم.

امام علی ( ع ) : در شگفتم از کسی که آمرزش خواهی را دارد و با این حال نومید می شود.

امام علی ( ع ) : با آمرزش خواهی ، خود را معطّر کنید تا بوی گناهان شما را رسوا نکند.

امام علی ( ع ) : استغفار، روزی را می افزاید.

امام علی ( ع ) : استغفار کن ، تا روزی داده شوی.

امام صادق ( ع ) : هرگاه بنده ای گناهی مرتکب شود ، از بامداد تا شامگاه به او مهلت داده می
شود.اگر آمرزش خواست ، آن گناه برایش نوشته نمی شود.

امام رضا ( ع ) : کسی که از گناهی استغفار می کند و باز آن را انجام می دهد ، مانند کسی است
که پروردگارش را ریشخند کند.

شخصی از آیت الله بهجت سؤال کرد، ما آلوده پستی­های درونی و بیرونی هستیم ، در رفع آنها ما را
راهنمایی بفرمایید .

فرمودند : زیاد بگویید « استغفرالله » و خسته نشوید و خاطر جمع باشید این علاج است ؛
( داؤُکم الذنوب و دواؤُکم الاستغفار ).

علامه قزوینی نیز مداومت بر استغفار و طلب آمرزش در ساعات روز و شب ، مخصوصاً در وقت سحر و
عصر تأکید می­فرمودند.

منبع مطالب:

http://inf1allah.blogfa.com/post-26.aspx

 

Mohammad.aryan

اخراجی موقت
3ماه ويژه، 3 شب ويژه، 3 سوره ويژه

امام باقر عليه‌السلام فرمود: أُعْطِيتْ هَذِهِ الْأُمَّةُ ثَلَاثَةَ أَشْهُرٍ لَمْ يعْطَهَا أَحَدٌ مِنَ الْأُمَمِ
سه ماه به اين امت داده شده كه به هيچ امتي پيش از اين داده نشده بود آن سه ماه عبارتند از: رجب، شعبان و ماه رمضان.

ماه شعبان در آيينه روايات

ماه شعبان ماهي است كه قدر و منزلت آن را فقط خدا مي‌داند و آنان كه برگزيده و تربيت يافته اويند.
ما شاگردان اين مكتب مفتخريم كه مي‌توانيم با تواضع در برابر آموزش و پرورش الهي اين خاندان،
گوش جان به كلام ملكوتي آنان بسپاريم تا واگويند آنچه پروردگارشان به آن‌ها گفت
و بشنويم اسراري را كه در پس اين آداب و احكام و مستحبات بر ما پوشيده است.

آنچه در ادامه مي‌آيد احاديثي است گهربار در مورد ماه شعبان كه از كهن‌ترين
منابع روايي استخراج و با دقت خاصي به فارسي روان، ترجمه گرديده است.

سه ماه ويژه، سه شب ويژه، سه سوره ويژه
امام باقر عليه‌السلام فرمود: أُعْطِيتْ هَذِهِ الْأُمَّةُ ثَلَاثَةَ أَشْهُرٍ لَمْ يعْطَهَا أَحَدٌ مِنَ الْأُمَمِ
سه ماه به اين امت داده شده كه به هيچ امتي پيش از اين داده نشده بود
آن سه ماه عبارتند از: رجب، شعبان و ماه رمضان.
سه شب هم هست كه همين ويژگي را دارند
آن سه شب عبارتند از شب سيزدهم، شب چهاردهم و شب پانزدهم هر ماه.
به اين امت سه سوره هم داده شده كه به مانند دو تاي قبلي از ويژگي منحصر به فردي برخوردارند؛
آن سوره‌ها عبارتند از: يس، مُلك و توحيد.
بعد فرمود: اگر كسي تمام اين نُه مورد را با هم جمع كرد و از آن بهره برد به برترين فضيلتي كه اين امت از آن برخوردار است دست پيداكرده است.

پرسيدند چگونه اين كار را انجام دهد؟
فرمود: در شب سيزدهم هر يك از اين سه ماه دو ركعت نماز بجا آورد در هر ركعت
بعد از حمد اين سه سوره‌اي كه نام برديم را بخواند.
در شب چهاردهم دو بار و در شب پانزدهم سه بار اين نمازي را كه گفتيم اقامه كند.
به اين ترتيب او صاحب آن فضيلت ويژه شده و نيز تمام گناهان او به جز شرك آمرزيده خواهد شد. (وسائل‏ الشيعة ج۸ ص۲۴)

رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: شَهْرٌ شَرِيفٌ وَ هُوَ شَهْرِي اين ماه ماهي شريف و منسوب به من است.
ملائكه حامل عرش، حقش را شناخته و آن را بزرگ مي‌دارند.
شعبان ماهي است كه در آن ارزاق مؤمنين همانند ماه رمضان افزايش پيدا مي‌كند و بهشت در اين ماه تزيين مي‌شود.

ماه شعبان و پنج شنبه‌هايش
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: تَتَزَينُ السَّمَاوَاتُ فِي كُلِّ خَمِيسٍ مِنْ شَعْبَانَ
در هر پنج شنبه ماه شعبان آسمانها را تزيين مي‌كنند.
ملائكه عرضه مي‌دارند: پروردگارا! روزه داران امروز را ببخش و بيامرز و دعاي آن‌ها را اجابت كن.
بعد فرمود: هر كس در پنجشنبه شعبان دو ركعت نماز بجا آورد؛
در هر ركعت آن بعد از حمد صد بار سوره توحيد را بخواند بعد از سلام نماز صد بار صلوات بفرستد
خداوند متعال تمام حاجت‌هاي ديني و دنيوي او را برآورده مي‌كند. (وسائل‏ الشيعة ۸/۱۰۴ )

صلوات شعبانيه
عباس بن مجاهد از پدرش نقل مي‌كند كه امام سجاد عليه‌السلام در ماه شعبان؛
هنگام ظهر و نيز در شب نيمه شعبان اين‌گونه بر پيامبر خدا صلي الله عليه و آله درود مي‌فرستاد:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعِ الرِّسَالَةِ ...
تا پايان صلوات شعبانيه كه در كتاب‌هايي مانند مفاتيح‌الجنان موجود است. (مصباح‏ المتهجد ص۸۲)

تقسيم و افزايش روزي مؤمنين در ماه شعبان
ابن عباس مي‌گويد اصحاب رسول الله صلي الله عليه و آله در محضر ايشان
راجع به فضايل ماه شعبان بحث و گفتگو مي‌كردند كه رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
شَهْرٌ شَرِيفٌ وَ هُوَ شَهْرِي اين ماه ماهي شريف و منسوب به من است.
ملائكه حامل عرش، حقش را شناخته و آن را بزرگ مي‌دارند.
شعبان ماهي است كه در آن ارزاق مؤمنين همانند ماه رمضان افزايش پيدا مي‌كند و بهشت در اين ماه تزيين مي‌شود.

اين ماه را شعبان ناميدند زيرا در اين ماه، ارزاق مؤمنين شعبه شعبه و تقسيم مي‌شود.
اين ماه، ماه عمل [به مستحبات] است؛ زيرا در اين ماه پاداش عمل هفتاد برابر، ثبت مي‌شود.
كارهاي زشت و ناپسند انسان به مانند برگ ريخته مي‌شوند؛
گناهان بخشيده و كارهاي نيك، مقبول درگاه الهي مي‌شوند.
خداوند متعال در اين ماه به عبادت كنندگانش مي‌بالد و با نظر لطف و رحمتي ويژه
به روزه داران و شب زنده داران اين ماه مي‌نگرد. (الأمالي‏ للصدوق، ص۲۲، مجلس هفتم، ح۱)

از امام صادق عليه‌السلام سوال شد برترين دعاها در ماه شعبان كدام دعاست؟
حضرت فرمودند: طلب بخشش و غفران الهي برترين دعاي اين ماه است.
بعد فرمودند هر كس در اين ماه روزانه هفتاد بار استغفار كند مانند كسي است كه در ماه ديگري هفتاد هزار بار استغفار كرده است.
راوي اين روايت مي‌گويد پرسيدم چگونه استغفار كنم؟ حضرت فرمود: بگو أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ

تأثير استغفار در ماه شعبان
امام رضا عليه‌السلام فرمود: مَنِ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ فِي كُلِّ يوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ سَبْعِينَ مَرَّةً
هر كس براي رسيدن به پاداش الهي يك روز از شعبان را روزه بگيرد وارد بهشت خواهد شد
و هر كس روزي هفتاد مرتبه در ماه شعبان استغفار كند روز قيامت در گروه رسول خدا صلي الله عليه و آله محشور مي‌شود
و بي شك لطف الهي شامل او حال او خواهد شد.
هر كس در اين ماه صدقه‌اي بدهد حتي اگر توان او بيش از نصف خرمايي نباشد
و آن را صدقه دهد خداوند متعال بدن او را به آتش جهنم حرام مي‌كند. (خصال ۲/۵۸۲)

ذكر استغفار در ماه شعبان
امام رضا عليه‌السلام فرمود هر كه در ماه شعبان روزانه هفتاد بار بگويد: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ
خداوند متعال براي او سند مصون ماندن از آتش و نيز جواز عبور از صراط را صادر كرده و او را وارد بهشت مي‌كند. (عيون ‏أخبارالرضا(ع) ۲/۵۷)

امام صادق عليه‌السلام فرمود:
هر كس در هر روز ماه شعبان هفتاد بار بگويد: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ الْحَي الْقَيومُ وَ أَتُوبُ إِلَيهِ،
خداوند متعال نام او را در افق مبين ثبت مي‌كند.
راوي مي‌گويد پرسيدم: افق مبين چيست؟ امام فرمود: دشتي است در مقابل عرش الهي كه در آن رودهايي جريان دارد
و جام‌هايي به تعداد ستارگان آسمان در كنار آن نهاده شده تا از آن بنوشند. (معاني
‏الأخبار/ ۲۲۸)

هر كس براي رسيدن به پاداش الهي يك روز از شعبان را روزه بگيرد وارد بهشت خواهد شد
و هر كس روزي هفتاد مرتبه در ماه شعبان استغفار كند روز قيامت در گروه رسول خدا صلي الله عليه و آله
محشور مي‌شود و بي شك لطف الهي شامل او حال او خواهد شد.
هر كس در اين ماه صدقه‌اي بدهد حتي اگر توان او بيش از نصف خرمايي نباشد و آن را صدقه دهد خداوند متعال بدن او را به آتش جهنم حرام مي‌كند

ارزش صدقه در ماه شعبان
امام صادق عليه‌السلام فرمود: مَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فِي شَعْبَانَ
هر كس كه در ماه شعبان صدقه‌اي بدهد همان‌گونه كه شما بچه شتري كوچك را پرورش مي‌دهيد
تا شتري بزرگ شود خداوند متعال آن صدقه را پرورش داده و رشد مي‌دهد
به حدي كه در قيامت آنگاه كه عملش را به او مي‌دهند مي‌بيند كه آن صدقه به اندازه كوه اُحُد شده است. (الأمالي‏ للصدوق ص۶۲ مجلس۹۱ ح۷)

برترين دعا و خواهش در ماه شعبان
از امام صادق عليه‌السلام سوال شد برترين دعاها در ماه شعبان كدام دعاست؟ حضرت فرمودند:
طلب بخشش و غفران الهي برترين دعاي اين ماه است.
بعد فرمودند هر كس در اين ماه روزانه هفتاد بار استغفار كند مانند كسي است كه
در ماه ديگري هفتاد هزار بار استغفار كرده است.
راوي اين روايت مي‌گويد پرسيدم چگونه استغفار كنم؟
حضرت فرمود: بگو أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ. (فضائل الأشهرالثلاثة ص۵۶ ح۳۴)

ذكري با پاداش هزار ساله
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
هر كس در ماه شعبان هزار بار بگويد لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَا نَعْبُدُ إِلَّا إِياهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ
خداوند متعال پاداش هزار سال عبادت را براي او منظور مي‌گرداند. (إقبال الأعمال، ص ۶۸۵)

منبع: فارس
نوشته شده توسط عليرضا غلامی
چهارشنبه, 22 تیر 1390
به نقل از لینک پایگاه اطلاع رسانی مسجد رضویه:
http://razaviye.ir/news/209-3--3---3--.html
 
آخرین ویرایش:

Mohammad.aryan

اخراجی موقت
آیا استغفار کردن امامان(ع) با معصوم بودن آنها تعارض دارد!؟

خواجه نصیر الدّین طوسى نیز در یکى از کتاب هاى خود پاسخ فوق را این طور توضیح مى دهد:

«هرگاه کسى مرتکب کار حرامى شود و یا امر واجبى را ترک کند معصیت کار است و باید توبه کند، این نوع گناه و توبه مربوط به افرادى عادّى و معمولى است.

ولى هرگاه امور مستحب را ترک کند و کارهاى مکروه را به جا آورد، این نیز نوعى گناه شمرده مى شود و باید از آن توبه نماید، این نوع گناه و توبه مربوط به افرادى است که از قسم اوّل از گناه معصومند.

گناهانى که در قرآن و روایات به برخى از انبیاى گذشته مانند آدم، موسى، یونس... نسبت داده شده از این نوع گناهان است نه از نوع اوّل و هرگاه کسى التفات به غیر خدا پیدا کند و با اشتغال به امور دنیا از توجّه به خدا آنى غافل شود، این نیز براى اهل حقیقت نوعى گناه به شمار مى آید و بایستى از آن توبه کند و از خداى براى آن طلب آمرزش نماید.

پیامبر اسلام و پیشوایان دین ما که در دعاها اقرار به گناهان خود کرده و از خدا آمرزش و بخشش خواسته اند، گناهان آنان از این نوع گناهان است، نه از نوع اوّل و دوم.»

====================
منبع به نقل از سایت:
http://www.askdin.com/showthread.php?t=12673
 

Mohammad.aryan

اخراجی موقت
آثار استغفار در زندگی انسان ـ مقاله


استغفار، علاوه بر این که آمرزش گناهان را در پی دارد، از بلاهای آسمانی و عذاب خدا- که گاه بر اثر کثرت گناه بر شخص یا قوم و ملتی وارد می گردد- نیز جلوگیری می کند و نزول و افزایش نعمتهای الهی را در پی خواهد داشت.

استغفار از ریشه «غفر» و در لغت به معنای ستر و پوشش است و در اصطلاح درخواست زبانی یا عملی از پیشگاه خداوند برای پوشاندن گناه انسان و بخشش آن است و هدف از آن درخواست مصونیت از پیامدهای گناه و عذاب الهی یا اهدافی دیگر است.

قرآن کریم در آیات فراوان مومنان را به استغفار و طلب عفو و بخشش از خداوند متعال فرا می خواند و به آنان فرمان می دهد که به درگاه الهی روی آورند و قلوب زنگارگرفته خود را با آب استغفار و توبه شستشو دهند و نگذارند گناه و معصیت عاقبت و آخرت آنان را تباه سازد.

استغفار به درگاه الهی از چنان اهمیتی برخوردار است که قرآن کریم در حدود سی آیه از استغفار انبیای الهی - که معصوم و مبرا از هر گناهی بودند- سخن به میان آورده و در پنج آیه نیز به شخص پیامبر اسلام فرمان می دهد که به درگاه خدا استغفار کنند و در روایت نیز وارد شده که در پی این توصیه آن حضرت روزی هفتاد یا صد مرتبه به درگاه خدا استغفار می نمود.

البته استغفار انبیای الهی و معصومان به معنای گناهکار بودن آنان نیست ، بلکه آنان از آن جهت استغفار می کنند که اعمال و عبادات خود را در برابر عظمت الهی و نعمتهای فراوان او ناچیز و اندک می دانند و از این رو خود را مقصر و گناهکار می پندارند.

آثار استغفار استغفار به درگاه خدا آثار و برکات فراوانی برای بنده در پی دارد که برخی از مهمترین این آثار عبارت است از:



۱-آمرزش و عفو گناهان:

مهمترین پیامد استغفار این است که خداوند از خطا و تقصیر بنده می گذرد. قرآن کریم در این باره می گوید: کسی که کار بدی انجام دهد یا به خود ستم کند، سپس از خداوند طلب استغفار نماید خداوند آمرزنده و مهربان است.

بنابراین بندگان گناهکار خداوند باید برای آمرزش گناهان خویش به درگاه او روی آورند و بدانند که خداوند، گناهان آنان را هر چند زیاد و عظیم باشد خواهد بخشید؛ زیرا خود در آیات فراوان دیگر این وعده را به مومنان داده است از جمله در سوره «زمر» خطاب به پیامبر می گوید: بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید از رحمت خدا مایوس نشوید که خداوند همه گناهان را می آمرزد.

در روایتی پیامبر اکرم نیز فرمود: برای هر دردی دارویی است و داروی گناهان استغفار است. و نیز امام صادق ع فرمود: هر کس در شبانه روز هفتاد مرتبه استغفار نماید، خداوند هفتصد گناه از گناهانش را محو می کند.



۲-رفع عذاب و بلا:

گناه و معصیت به طور یقین عذاب الهی را در دنیا و آخرت به دنبال دارد و بسیاری از بلاهای آسمانی از جمله زلزله و سیل ، جنگهای ویرانگر و مرگهای ناگهانی ، معلول گناهان و طغیان بشر است و یکی از عواملی که نقش بسزایی در رفع این بلاها و نیز عذاب ا\خروی دارد استغفار است.

قرآن کریم می گوید:{ای پیامبر} تا تو در میان مردم هستی خداوند آنها را مجازات نخواهد کرد و نیز تا آنها استغفار می کنند خداوند عذابشان نمی کند.

از امیرالمومنین علی ع نیز در این باره نقل شده که فرمود: روی زمین دو ابزار امنیت از عذاب الهی بود که یکی از آنها وجود پیامبر اکرم بود که با رحلت آن حضرت برداشته شد ولی دیگری استغفار است که برای همگان وجود دارد.



۳-نزول نعمت:

استغفار علاوه بر این که آمرزش گناهان و رفع بلاهای آسمانی را در پی دارد، نزول نعمتهای بی پایان الهی را نیز به همراه خواهد داشت.

لذا حضرت نوح به قوم گناهکار خویش می گوید: از پروردگار خود طلب آمرزش کنید که او بسیار آمرزنده است تا باران های پربرکت آسمان را پی در پی بر شما بفرستد و شما را با دادن اموال و فرزندان فراوان ، کمک کند و باغهای سرسبز و نهرهای جاری در اختیارتان قرار دهد.

و این امر بدان دلیل است که عامل مسدود شدن بسیاری از نعمتها، گناه است و آن گاه که بنده ، از این گناهان استغفار می نماید، خداوند دوباره این نعمتها را بر انسان فرو می فرستد.

از جمله دعاهای علی ع در دعای کمیل این است که می فرماید: خدا یا بیامرز گناهانی که بلاها را نازل می کند و خدایا بیامرز گناهانی که موجب دگرگونی نعمتها می گردد.



زمان و مکان استغفار

گرچه استغفار محدود به زمان و مکان خاصی نیست ،اما خداوند برای برخی زمانها و مکانها قداست خاصی قائل شده است و استغفار در این زمانها و مکانها را زودتر اجابت می کند.

از جمله اوقاتی که استغفار در آن بسیار سفارش شده ، استغفار در سحرگاهان است. قرآن کریم در آیه ۱۶ ذاریات به متقین وعده بهشت جاویدان را داده است و سپس علت چنین پاداشی به آنان را شب زنده داری و استغفار در سحرگاهان بر می شمارد: آنان اندکی از شب را می خوابیدند و در سحرگاهان استغفار می نمودند.

در آیه ای دیگر نیز قرآن به یکی از مکانهای استغفار یعنی سرزمین منی اشاره می کند و می گوید: سپس از همان جا که مردم (به سوی منی) کوچ می کنند، کوچ کنید و از خدا آمرزش بطلبید که خدا آمرزنده مهربان است.

منی ، مشعر و عرفات از جمله سرزمین های بسیار مقدسی هستند که دعا و استغفار در آن تاثیر فوق العاده ای دارد.

لذا در روایتی امیرالمومنین ع نقل می کند از پیامبر اکرم ص سوال شد گناه چه کسی در این سرزمین بزرگتر است؟ آن حضرت فرمود: گناه کسی که از این سرزمین خارج شود و گمان کند خدا او را نیامرزیده است.

البته زمان و مکانهای مقدس اختصاص به این موارد مذکور ندارد، بلکه زمان و مکانهای دیگری از جمله ماه مبارک رمضان ، شبهای قدر، بارگاه مطهر هر یک از اهل بیت نیز وجود دارد که مومنان می توانند به ریسمان رحمت خدا در این زمانها و مکانها چنگ بزنند و آمرزش گناهان خود را طلب کنند.



شرایط و آداب استغفار

هر عبادت ، ذکر و عملی که بنده مومن انجام می دهد، دارای شرایطی است و در صورتی آن عمل برای او مفید خواهد بود که با شرایط و آرامش بجا آورده شود و استغفار به درگاه الهی نیز از این قاعده مستثنا نیست و شرایطی دارد و شرط استغفار این است که بنده واقعا از گناه و خطاهای خود پشیمان باشد و به سوی خدا بازگردد.

معنای جمله «استغفر الله ربی و اتوب الیه» این است که خدایا من از تو طلب آمرزش می کنم و به سوی تو باز می گردم. بازگشت به سوی خدا زمانی به طور واقعی محقق خواهد شد که بنده از صمیم قلب از گناهان و راه خطایی که در پیش گرفته پشیمان باشد و کوتاهی هایی که تاکنون مرتکب آن شده جبران کند و به معنای واقعی به سوی خدا باز گردد.

بر همین اساس در آیات فراوانی که سخن از استغفار و توبه به میان آمده بلافاصله کلمه اصلح به کار رفته است و معنای اصلاح همان جبران خرابی ها و خطاهای گذشته است. در روایتی نیز نقل شده که شخصی بدون توجه به معنا و شرایط استغفار، ذکر «استغفر الله ربی و اتوب الیه» را در حضور علی ع بر زبان جاری می کرد.

حضرت بشدت بر او خشم گرفت و فرمود: آیا می دانی حقیقت و معنی و شرایط استغفار چیست؟ استغفار شش شرط دارد: اول: پشیمانی از گناه ، دوم: تصمیم بر عدم بازگشت به گناه ، سوم: حقوق مردم را که از آنان ضایع کرده ای جبران کنی ، چهارم: هر تکلیف واجبی را که از تو فوت شده قضا نمایی ، پنجم: گوشت هایی را که از حرام بر اندامت روییده است با اندوه ذوب نمایی ، ششم: به همان اندازه که جسم تو شیرینی معصیت را چشیده ،سختی طاعت به او بچشانی.

در روایتی نیز امام رضاع فرمود: کسی که از گناهی استغفار می کند، در حالی که آن را مرتکب می شود، مانند کسی است که خدا را به مسخره گرفته است.

بنابراین با توجه به این آیات و روایات ، استغفار حقیقی استغفاری است که انسان واقعا از گناهی که مرتکب شده پشیمان باشد و به آن باز نگردد و حقوق مردم و حقوق الهی را که ضایع کرده ، جبران کند و بدهی مردم را بپردازد، اگر حق کسی را ضایع کرده از آنان طلب رضایت نماید و اگر خمس یا زکاتی بدهکار است ، پرداخت کند، نماز و روزه قضایش را به جا آورد یا تصمیم بگیرد که همه این امور را انجام دهد و در این صورت استغفار او استغفار واقعی خواهد بود.


نقل از :
http://www.azha.ir/showthread.php?tid=648
 

Similar threads

بالا