arminspeedy
عضو جدید
با سلام
مقاله زیر در واقع ترجمه مقاله ای است که در یکی از سایت های علمی مربوط به مهندسی صنایع آمده و من خودم اونو به فارسی ترجمه کردم. فکر می کنم که به عزیزانی که می خوان در مورد بهره وری اطلاعاتی داشته باشن، کمک شایانی می کنه. عزیزانی که منبع انگلیسی اونو می خوان واسه من پیام بفرستن تا واسشون منبع رو بفرستم.
بهره وری
مقدمه:
در اقتصاد، بهره وری مقدار يا ميزان خروجی توليد شده ( بر حسب کالای توليد شده يا خدمات ارائه شده) به ازاء هر واحد استفاده شده ی ورودی تعريف می شود.به عنوان نمونه، بهره وری ِنيروی کار به عنوان خروجی هر کارگر يا خروجی هر واحد ساعت کاری اندازه گيری می شود.در رابطه با زمين يا ملک کار، نتيجه يا حاصل، معادلِ بهره وریِ ملک می باشد.در اصول سرمايه داری، افزايش بهره وری منجر به بالا رفتن استانداردهای زندگی ِ جمعيت عام می شود.همانطور که هنری هزليت در کتابِ "اقتصاد در يک درس" توضيح می دهد، افزايش در توليد منجر به کاهش قيمت تمام شده ی کالاها می شود، بنابراين تنها ثروتمندان می توانستند اين اتومبيل ها را خريداری کنند.اما زمانی که توليد اتومبيل افزايش پيدا کرد، قيمت آن ها سقوط کرد و خريد آن برای عموم مردم امکان پذير گشت.
اندازه گيری فاکتورهای بهره وری:
بعضی از اقتصاددانان، بهره وری سرمايه را (خروجی هر واحد قيمت کالای توليد شده) معکوس نسبت سرمايه بر خروجی (خروجی/ سرمايه) می دانند."فاکتور کلّ بهره وری" که گاهی اوقات بهره وریِ چند فاکتوری ناميده می شود نيز شامل هر دو نوع بهره وری يعنی بهره وریِ نيروی کار و بهره وری قيمت کالا به عنوان خروجی می باشد.
بر خلاف بهره وریِ نيروی کار، محاسبه ی هر دو نوع بهره وری يعنی بهره وری سرمايه و فاکتور کلّ بهره وری، وابسته به فرضيات مشکوک است که موضوعی است در عدم اطمينان به اين نوع بهره وری ها.حتّی اندازه گيری ملک و بهره وری نيروی کار نيز بايد فقط زمانی صورت گيرد که اطلاعات نسبت به ورودی و خروجی با يکديگر جور باشند.
مطالعات بهره وری:
مطالعات بهره وری تکنيک های پردازش و روابط مهندسی چون چه مقدار خروجی در مدت زمان معين می توان داشت را تجزيه و تحليل می کند.و البته به مفهوم راندمان نيز ربط دارد، جايی که مقدار خروجی توليد شده با مقدار منابع (پول و زمان) رابطه پيدا می کند.
مطالعات بهره وری در تجارت سودمند است چرا که با افزايش بهره وری، هزينه ها کاهش پيدا می کنند و توانايیِ رقابت پيشرفت می کند که اين خود سودآور است.همچنين افزايش در بهره وری به طورکلّی با بالا بردن استانداردهای زندگی و افزايش درآمدها و بالا بردن رشد اقتصادی جوامع تأثيرگذار است.
افزايش در بهره وری:
کارخانه ها می توانند از راههای گوناگونی بهره وری را افزايش دهند.آشکارترين و واضح ترين روش اين کار شامل اتوماسيون و کامپيوتری کردن(خودکار کردن) تجهيزات می باشد که می تواند از وظايف کارگران و کارمندان بکاهد.اخيراً يک تکنيک ديگر مورد استفاده قرار می گيرد که اين تکنيک شامل طرح های ارگونومی و راحتیِ کارگران می باشد.طبق اين نظريه، يک کارگر در شرايط راحت می تواند توليد بيشتری را نسبت به زمانی که اين شرايط را نداشت، داشته باشد.در حقيقت، بعضی مطالعات مدعی اين هستند که اندازه گيريهايی چون افزايش دمای محل کار می تواند بر بهره وریِ اداره ها تأثير بسزايی داشته باشد.همچنين تجربيات و آزمايشهای انجام شده توسط يک مؤسسه ی ژاپنی به نام شی سِی دو نشان می دهد که حتی پخش نوعی بوی خوش يا عطر در سيستم تهويه ی هوای مطبوع در محيط کار می تواند روی نيروهای کار مؤثر باشد و اين منجر به افزايش بهره وری آنان می شود.
همچنين افزايش در بهره وری می تواند با بالا بردن استانداردهای زندگی مردم يک جامعه بوسيله ی درآمدزايیِ بيشتر مؤثر باشد.افزايش بهره وری باعث تمرکز، رشد اقتصادی و ذخيره ی سرمايه ها می شود.
نظريه ی جديدی پيشنهاد می دهد که سهام افزايش يافته ای که بهره وری بر رشد اقتصادی دارد به طور عمده منجر به ارتباط بسيار زياد بين قيمت بالای تکنولوژی و صدور آن از طريقِ صنعت و تجارت می شود، همانطور که استفاده های يک کشور از طريق تقاضای بالای آن و نسبت دادن اين تقاضا به تئوری های مربوط به راندمان در اقتصاد خرد تأمين می شود که البته اين تئوری ها منجر به کاهش رشد اقتصادی و کاهش در بهره وریِ نيروی کار به طور عمده می گردد.
خيلی از اقتصاددانان توسعه ی اقتصادی چشمگير کشور آمريکا را در دهه ی 1990 در افزايش برجسته و چشمگير بهره وریِ کارگران اين کشور در طول اين دوره می دانند.رشد در تراکم ذخاير باعث افزايش تراکم تقاضا و کاهش در بيکاری به طور همزمان می شود که اين مورد منجر به ثابت ماندن تورم در يک دوره ی اقتصادی می گردد.تأکيد ديگر، تغييرات مؤثر در الگوها و رفتارهای اجتماعی است که نتيجه ی حاصله از پيشرفت تکنولوژی ارتباطات و تغيير در روابطِ زن و مرد می باشد.
بهره وری نيروی کار:
بهره وری نيروی کار به طورکلی همان متوسط توليد نيروی کار(ميانگين خروجی هر کارگر يا زمان کاری هر کارگر يا همان خروجی که در طول يک دوره يا زمان به صورت فيزيکی يا به صورت مالی اندازگيری می شود)خوانده می شود.
اين نوع بهره وری با محصولِ حاشيه ایِ نيروی کار برابر نيست.بلکه افزايش در خروجی کالا نتيجه ی مقابل افزايش در ورودی نيروی کار است.اگرچه بعضی از جنبه های بهره وریِ نيروی کار ممکن است برای اندازه گيریِ دقيق يا استفاده از راههای ميان بر بسيار مشکل به نظر برسد، مانند:
· مقدار تلاش نيروی کار و کيفيت کاریِ نيروی کار به طور عمومی.
· فعاليتهای خلاقيتی شامل ايجاد تکنيک های خلاقيتی.
· روابط بين راندمان و بدست آوردن نتايج از سيستم های مختلف مديريتی، سازمانی و مهندسی.
· تلاش های مؤثر بعضی از شکل های نيروی کار بر ديگر اشکال نيروی کار.
يک دليل مهم ديگر اين است که جنبه های بهره وری به طور اصلی و کلی به کيفيت بر می گردد تا به کميت يا اندازه و ابعاد.ما ممکن است بتوانيم تعريفی مشخص در افزايش خروجی مشاهده کنيم اگرچه نمی دانيم که اين افزايش ها به چه چيزی نسبت داده می شوند.
اين اطلاعات مخصوصاً زمانی اهميت پيدا می کنند که وقتی قسمت عمده ی چيزی که در اقتصاد توليد می شود، شامل خدمات نيز گردد.مديريت ممکن است خيلی برای بهره وریِ کارمندان جذاب شود، اما بهره وری در نوع مديريت خود ممکن است بسيار سخت به اثبات برسد.
اطن موضوع اين معنی را می دهد که تمام چيزهايی که در مورد بهره وری گفته شد بر پايه ی نظريات است تا شواهد تجربی و غير علمی.ادبيات جديد و مدرن مديريت بر تأثير با اهميت فرهنگ کلی کار و فرهنگ سازمانی تأکيد دارد، چرا که اين نوع فرهنگ ها تعهد و مبادرت را در نيروی کار بوجود می آورد.اما باز هم اثرات خاصّ هر فرهنگِ خاص بر بهره وری مکن است غير قابل ثابت کردن باشد.
نظريه ی مارکس در بهره وری:
در نظريه ی ارزش نيروی کار متعلق به کارل مارکس، تمامی جنبه های بهره وریِ سرمايه رد می شود.به عنوان نمونه جنبه های سازمانیِ ترکيب سرمايه ها و ارزش محصولِ نيروی کار جايگزين يکديگر می شوند.
امتياز برتری که اين نظريه ی مارکس دارد اين است که بهره وری نيروی کار بر حسب محصول خروجی فيزيکی و ارزش و قيمت اين خروجی می باشد.يک خروجیِ کوچک فيزيکی ممکن است ارزش و قيمت بالايی را بوجود آورد در حالی که يک خروجیِ بزرگ فيزيکی تنها ممکن است يک ارزش و قيمت ناچيز را بوجود آورد که اين نتيجه ی آشکاری است برای تضمين فروش کالای توليد شده توسط نيروی کار در بازار.
علاوه بر اينها اگر خروجی بزرگ با ارزشی توسط مردم بوجود آيد، ضرورتاً چيزی در بهره وری فيزيکی می باشد که البته ممکن است فقط به ارزش مورد علاقه ی آن توليد يا خروجی هنگام خريد و فروش در بازارها برگردد.بنابراين، تمرکز محض بر ارزش خروجی ها اين را نشان می دهد که ارزيابی بهره وری ممکن است در تصميم گيری ها منجر به خطا شود.
به طورکلی، مارکس امکانِ جنبه های بهره وری را که ممکن است کاملاً طبيعی و يا ميانبر به نظر برسد، با علاقه ها يا نرم ها و ايده آل های متفاوتِ درجات جامعه، رد می کند.در بهترين حالت، يک نفر می تواند بگويد که چند کار در جامعه اگر به طور عمومی لحاظ شود، می تواند صرفنظر از تأثير آن يا بهبود بهره وری به افزايش بهره وری کمک کند.به عبارت ديگر بهره وری هميشه از نقطه نظرات و ديدهای افراد نسبت به آن تفسير و تعبير شده است.
به طور نمونه، مارکس فنّ اقتصاد سياسی را که فقط روی بالا بردن بهره وری و سود تمرکز می کند تا هزينه ای که انسانها و محيط می پردازند، پيشنهاد می کند.وی پيشنهاد می کند که جنبه های وخيم و بحرانیِ نرخ بهره برداری از نيرو و قدرت کارِ انسانی را بايد متعادل کرد که نتيجه ی پيشرفتِ آشکارای اقتصاد در ازای افزايش در نيروی کار مؤثر است.
