جشن سَدَه یکی از جشن‌های ایران کهن، بزرگترین جشن آتش و یکی از کهن‌ترین آیین‌های شناخته شده در ایران باستان است. در این جشن در آغاز شامگاه دهم بهمن‌ماه، همه مردمانِ سرزمین‌های ایرانی بر بلندای کوه‌ها و بام خانه‌ها، آتش‌هایی برمی‌افروخته و هنوز هم کم‌وبیش بر می‌افروزند. مردمان نواحی مختلف در کنار شعله‌های آتش و با توجه به زبان و فرهنگ خود، سرودها و ترانه‌های گوناگونی را خوانده و آرزوی رفتن سرما و آمدن گرما را می‌کنند. همچنین در برخی نواحی، به جشن‌خوانی، بازی‌ها و نمایش‌های دسته‌جمعی نیز می‌پردازند. جشن سَدَه همه ساله 50 روز قبل از عید نوروز که از دیگر اعیاد ایران باستان است، برگزار می شود و با برافروختن این آتش دل زمین گرم می شود و زمستان کم کم جای خود را به بهار می دهد.
در مراسم جشن سَدَه موبدان زرتشتی با پوشیدن لباس سفید و خواندن سروده های خاص و دعاهایی از اوستا چندین بار به دور هیزمها می چرخند و درنهایت یکی از موبدان با لاله بزرگی که در آن آتش افروخته شده است هیزمها را به آتش می کشد. زرتشتیان معتقدند در این روز آتش خلق شده است، این روایت در شاهنامه نیز آمده است به این گونه که، هوشنگ پادشاه ایران در بیابانی با ماری بزرگ روبرو شد و با پرتاب سنگ مار را فراری داد اما به دلیل برخورد این سنگ به سنگ دیگر جرقه ای زده شد و آتش به وجود آمد.
جشن سَدَه در کرمان بزرگترین جشن سَدَه زرتشتیان در ایران است که مطابق آئین های کهن زرتشتیان انجام می شود، این جشن در برخی نقاط دیگر از جمله در استان یزد نیز برگزار می شود. تصاویر زیر مربوط به برگزاری مراسم جشن سَدَه زرتشتیان در عصر روز شنبه (9 بهمن 89) در استان کرمان می باشد. آئین جشن سَدَه در شهر کرمان همه ساله با شکوهی خاص در باغچه بداغ آباد شهر کرمان با حضور زرتشتیان از سراسر کشور برگزار می شود در این آئین پس از انجام مراسم های خاص انبوهی از هیزم به آتش کشیده می شود.
لطفا تا باز شدن كامل عكسها شكیبا باشید
........
