راهی به سوی آغاز

[MAHDI.VALVE]

 

[سوگلییی]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]دلم براي کسي تنگ است که آفتاب صداقت را [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif].[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif].[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif].[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]به ميهماني گلهاي باغ مي آورد[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و گيسوان بلندش را به بادها مي داد[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و دستهاي سپيدش را به آب مي بخشيد[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]دلم براي کسي تنگ است [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]که چشمهاي قشنگش را[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]به عمق آبي درياي واژگون مي دوخت [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و شعرهاي خوشي چون پرنده ها مي خواند[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]دلم براي کسي تنگ است [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]که همچو کودک معصومي[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]دلش براي دلم مي سوخت[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و مهرباني را نثار من مي کرد[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]دلم براي کسي تنگ است [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]که تا شمال ترين شمال با من رفت[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و در جنوب ترين جنوب با من بود[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]کسي که بي من ماند[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]کسي که با من نيست[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]کسي که . . . [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]- دگر کافي ست.[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]
[/FONT]​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif] [/FONT]​

 

[سوگلییی]

بي تو مهتاب شبي باز از آن كوچه گذشتم​

همه تن چشم شدم خيره به دنبال تو گشتم ​

شوق ديدار تو لبريز شد از جام وجودم، ​

شدم آن عاشق ديوانه كه بودم ​

در نهانخانه ي جانم گل ياد تو درخشيد ​

باغ صد خاطره خنديد​

عطر صد خاطره پيچيد ​

يادم آمد كه شبي با هم از آن كوچه گذشتيم ​

پرگشوديم و در آن خلوت دلخواسته گشتيم ​

ساعتي بر لب آن جوي نشستيم ​

تو همه راز جهان ريخته در چشم سياهت ​

من همه محو تماشاي نگاهت ​

آسمان صاف و شب آرام ​

بخت خندان و زمان رام ​

خوشه ماه فرو ريخته در آب ​

شاخه ها دست برآورده به مهتاب ​

شب و صحرا و گل و سنگ ​

همه دل داده به آواز شباهنگ ​

يادم آيد : تو به من گفتي :​

از اين عشق حذر كن!​

لحظه اي چند بر اين آب نظر كن ​

آب ، آئينه عشق گذران است ​

تو كه امروز نگاهت به نگاهي نگران است ​

باش فردا ،‌ كه دلت با دگران است!​

تا فراموش كني، چندي از اين شهر سفر كن!​

با تو گفتم :‌ ​

"حذر از عشق؟​

ندانم!​

سفر از پيش تو؟‌ ​

هرگز نتوانم!​

روز اول كه دل من به تمناي تو پر زد ​

چون كبوتر لب بام تو نشستم،​

تو به من سنگ زدي من نه رميدم، نه گسستم" ​

باز گفتم كه: " تو صيادي و من آهوي دشتم ​

تا به دام تو درافتم، همه جا گشتم و گشتم ​

حذر از عشق ندانم ​

سفر از پيش تو هرگز نتوانم، نتوانم...!​

اشكي ازشاخه فرو ريخت ​

مرغ شب ناله ي تلخي زد و بگريخت!​

اشك در چشم تو لرزيد ​

ماه بر عشق تو خنديد،​

يادم آيد كه از تو جوابي نشنيدم ​

پاي در دامن اندوه كشيدم ​

نگسستم ، نرميدم ​

رفت در ظلمت غم، آن شب و شب هاي دگر هم ​

نه گرفتي دگر از عاشق آزرده خبر هم ​

نه كني ديگر از آن كوچه گذر هم!​

بي تو اما به چه حالي من از آن كوچه گذشتم!​

​

 

[fire dragon]

خواجه بیا خواجه بیا خواجه دگربار بیا

دفع مده دفع مده ای مه عیار بیا


عاشق مهجور نگر عالم پرشور نگر

تشنه مخمور نگر ای شه خمار بیا


پای تویی دست تویی هستی هر هست تویی

بلبل سرمست تویی جانب گلزار بیا


گوش تویی دیده تویی وز همه بگزیده تویی

یوسف دزدیده تویی بر سر بازار بیا


از نظر گشته نهان ای همه را جان و جهان

بار دگر رقص کنان بی‌دل و دستار بیا


روشنی روز تویی شادی غم سوز تویی

ماه شب افروز تویی ابر شکربار بیا


ای علم عالم نو پیش تو هر عقل گرو

گاه میا گاه مرو خیز به یک بار بیا


ای دل آغشته به خون چند بود شور و جنون

پخته شد انگور کنون غوره میفشار بیا


ای شب آشفته برو وی غم ناگفته برو

ای خرد خفته برو دولت بیدار بیا


ای دل آواره بیا وی جگر پاره بیا

ور ره در بسته بود از ره دیوار بیا


ای نفس نوح بیا وی هوس روح بیا

مرهم مجروح بیا صحت بیمار بیا


ای مه افروخته رو آب روان در دل جو

شادی عشاق بجو کوری اغیار بیا


بس بود ای ناطق جان چند از این گفت زبان

چند زنی طبل بیان بی‌دم و گفتار بیا

 

[سوگلییی]

اشک رازي‌ست
لب‌خند رازي‌ست
عشق رازي ست​

اشک آن شب لب‌خند عشق‌ام بود.​

قصه نيستم که بگويی
نغمه نيستم که بخوانی
صدا نيستم که بشنوی
يا چيزی چنان که ببينی
يا چيزی چنان که بدانی...​

من درد مشترک‌ام
مرا فرياد کن. ​

درخت با جنگل سخن‌می‌گويد
علف با صحرا
ستاره با کهکشان
و من با تو سخن‌می‌گويم​

نام‌ات را به من بگو
دست‌ات را به من بده
حرف‌ات را به من بگو
قلب‌ات را به من بده
من ريشه‌های تو را دريافته‌ام
با لبان‌ات برای همه لب‌ها سخن گفته‌ام
و دست‌های‌ات با دستان من آشناست.​

در خلوت روشن با تو گريسته‌ام
برای خاطر زنده‌گان،
و در گورستان تاريک با تو خوانده‌ام
زيباترين سرودها را
زيرا که مرده‌گان اين سال
عاشق‌ترين زنده‌گان بوده‌اند. ​

دست‌ات را به من بده
دست‌های تو با من آشناست
ای ديريافته با تو سخن‌می‌گويم
به‌سان ابر که با توفان
به‌سان علف که با صحرا
به‌سان باران که با دريا
به‌سان پرنده که با بهار
به‌سان درخت که با جنگل سخن‌می‌گويد​

زيرا که من
ريشه‌های تو را دريافته‌ام
زيرا که صدای من
با صدای تو آشناست.​

 

[arash86]

حرف دلمه

حرف دلمه

هیچکس اشکی برای ما نریخت
هرکه با ما بود از ما می گریخت
چند روزی است حالم دیدنی است
حال من از این و آن پرسیدنی است
گاه بر روی زمین زل میزنم
گاه بر حافظ تفاعل میزنم
حافظ شیراز فالم را گرفت
یک زغل آمد که حالم را گرفت

ما زیاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

 

[negin1990]

زندگی شاید افروختن سیگاری باشد ،
در قاصله رخوتناک دو هم آغوشی .

یا عبور گیج رهگذری باشد
که کلاه از سر بر می دارد و به رهگذری دیگر
با لبخندی بی معنی می گوید
"صبح بخیر"

زندگی شاید آن لحظه مسدودی ست
که نگاه من ؛ در نی نی چشمان تو
خود را ویران می سازد

و در این حسی است
که من آن را با ادراک ماه
و با دریافت ظلمت خواهم آمیخت

آه ...
سهم من این است
سهم من این است
سهم من ؛ آسمانی ست که آویختن پرده ای ؛
آن را از من می گیرد​

 

[negin1990]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]خیال تو چو باران دلپذیر است [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] شکفتن در هوایت بی نظیر است[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] از این پس در غروب ساکت شهر[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] دل من بی حضورت گوشه گیر است[/FONT]

 

[kajal4]

و فردا اولین روز از روزهای تنهایی من است
و چون سپیده دمان سر زند
ابر به نظاره خواهد نشست که سر بر کدام دشت خواهم نهاد تا بر دامان او عقده دل خالی کنم
و خورشید سایه ام را دنبال خواهد نمود تا ببیند در کنار کدامین سنگ اولین روز خویش را سپریی خواهم کرد
ولی هیچ یک نمی دانند...

 

[سوگلییی]

تو از دردی که افتادست بر جانم چه می دانی؟
دلم تنها تو را دارد ولی با او نمی مانی
تمام سعی تو کتمان عشقت بود در حالی
که از چشمان مستت خوانده بودم راز پنهانی
فقط یک لحظه آری با نگاهی اتفاق افتاد
چرا عاقل کند کاری که بازآرد پشیمانی؟

زلیخا میخورد افسوس که یوسف گشته زندانی.​

 

[سوگلییی]

تا آخر عمر در دلم خواهی ماند
تنها تو چراغ محفلم خواهی ماند
ای پاکترین زلال جوشان دلم
ای آینه در مقابلم خواهی ماند

تا سر ز سجود آخری بر میداشت
شمشیر ز کینه، کافری بر میداشت
انگار برای رفتنش هم کعبه
باید که شکاف دیگری بر میداشت





با وعده بی حساب خامم کردی
انگشت نمای خاص و عامم کردی
من شخصیت رمان علمی بودم
تبدیل به قصه درامم کردی​

 

[khorshid777]

گاه شايد به نظر رسد

كه حتي دوستت هم ندارم

ولي درست در همين زمان هااست

كه بايد بيش از هميشه

مرا درك كني

مي بينی كه نسبت به تو

سرد و بي تفاوتم

درست در همين زمان هاست كه مي بينم

بيان احساساتم برايم خيلي دشوار مي شود

مي خواهم با احساساتم

صادق تر باشم

و مي كوشم كه اين چنين حساس نباشم

.....

 

[khorshid777]

درست وقتی که فکر
می کنم
تو
من را
خسته کرده ای
چیز دردناکی در جانم
ترکانده می شود
و آغاز می شوم
دوباره من
از نو

 

[khorshid777]

سیگاری گوشه لبهایم بگذارید دستهایم می لرزند
و این دیوار پشت سرم سست است
سردم است
و این سرما در دل تابستان
معنی مغز استخوانم را عجیب خوب می داند
از چه دور من جمع شده اید؟
چیزی برای دیدن ندارم
اما چیزهایی برای ندیدن بسیار دارم
روی دو زانوی ضعیفم نشسته ام
و دستهایم می لرزند
این دیوار پشت سرم از من بلند تر است
و این سایه خودم
و این مردمان
و ...
لطفاً سیگاری گوشه لبهایم بگذارید!

 

[khorshid777]

تو قهوه می ریزی

تلخ

بخار پنجره را نقش می کشی

نقش قلب

جای نگاهت

روی تنم می ماند

تو سفیر کدام دنیایی؟

دنیای ما مرد ندارد

 

[سوگلییی]

در جهت آب رفتن و تن به موج خروشان سپردن کاری است سهل و آسان و ساخته از هر ناتوان.مردانی دلاورند که در مخالف امواج شناورند.کار خود را به لطف پرودگار حواله کنندوکامکاری را در بردباری شناسند................

 

[fire dragon]

نزار امشبم با یه بغض سر بشه
بزن زیر گریه چشات تر بشه
بزار چشماتو خیلی اروم رو هم
بزن زیر گریه سبک شی یکم
یه امشب غرورو بزارش کنار
اگه ابری هستی با لذت ببار
هنوزم اگه عاشقش هستی که
نریز غصه هاتو تو قلبت دیگه
.
غرورت نزار دیگه خستت کنه
اگه نیست باید دلشکستت کنه
نمی تونی پنهون کنی داغونی
نمی تونی یادش نباشی ....به این آسونی​

 

[kajal4]

......آخر آتش زد دل دیوانه را ......
سوخت بی پروا پر پروانه را.....
عشق من .....
بعد از این هم آشیانت هر کس است ....
باش با او یاد تو ما را بس است.........

 

[سوگلییی]

آنقدر دست دراز کردم

آنقدر پا کشیدم

آنقدر تکرار کردم

تاستاره چیدم از آسمان
و
به سقف اتاقم گذاردم

حال، شب من هم ستاره باران شدست

 

[سوگلییی]

آااه !

رادیکال بدبینی هایت،

چه بی رحمانه

توانم را می گیرد!

این بی مهری

تا ریشه چندم من

ادامه خواهد داشت؟

از پای افتادم

بی انصاف!

 

[hannaneh-sh]

سلام صبح بخیر سوگلییی عزیزم
کاش یادت نرود روی آن نقطهٔ پر رنگ بزرگ.. بین بی‌ باوری آدامها یک نفر می‌خواهد با تو تنها باشد.... نکند کنج هیاهو بروم از یادت...

 

[hannaneh-sh]

WHEN I CAME DRENCHED IN THE RAIN…………………
وقتی خیس از باران به خانه رسیدم

BROTHER SAID : “ WHY DON’T YOU TAKE AN UMBRELLA WITH YOU?”
برادرم گفت: چرا چتری با خود نبردی؟

SISTER SAID:”WHY DIDN’T YOU WAIT UNTILL IT STOPPED”
خواهرم گفت: چرا تا بند آمدن باران صبر نکردی؟

DAD ANGRILIY SAID: “ONLY AFTER GETTING COLD YOU WILL REALISE”.
پدرم با عصبانیت گفت: تنها وقتی سرما خوردی متوجه خواهی شد

BUT MY MOM AS SHE WAS DRYING MY HAIR SAID”
اما مادرم در حالی که موهای مرا خشک می کرد گفت

“STUPID RAIN”
باران احمق

THAT’S MOM!!!
این است معنی مادر​

 

[hannaneh-sh]

بهترین لحظات زندگی از ن ظر چارلی چاپلین:

آنقدر بخندی که دلت درد بگیره

بعد از اینکه از مسافرت برگشتی ببینی هزار تا نامه داری

برای مسافرت به یک جای خوشگل بری

به آهنگ مورد علاقت از رادیو گوش بدی

به رختخواب بری و به صدای بارش بارون گوش بدی

از حموم که اومدی بیرون ببینی حو له ات گرمه !

آخرین امتحانت رو پاس کنی

کسی که معمولا زیاد نمی‌بینیش ولی دلت می‌خواد ببینیش بهت تلفن کنه

توی شلواری که تو سال گذشته ازش استفاده نمی‌کردی پول پیدا کنی

برای خودت تو آینه شکلک در بیاری و بهش بخندی !!!

تلفن نیمه شب داشته باشی که ساعتها هم طول بکشه

بدون دلیل بخندی

بطور تصادفی بشنوی که یک نفر داره از شما تعریف می‌کنه

از خواب پاشی و ببینی که چند ساعت دیگه هم می‌تونی بخوابی !

آهنگی رو گوش کنی که شخص خاصی رو به یاد شما می‌یاره

عضو یک تیم باشی

از بالای تپه به غروب خورشید نگاه کنی

دوستای جدید پیدا کنی

وقتی "اونو" میبینی دلت هری بریزه پایین !

لحظات خوبی رو با دوستانت سپری کنی

کسانی رو که دوستشون داری رو خوشحال ببینی

یه دوست قدیمی رو دوباره ببینید و ببینید که فرقی نکرده

عصر که شد کنار ساحل قدم بزنی

یکی رو داشته باشی که بدونید دوستت داره

یادت بیاد که دوستای احمقت چه کارهای احمقانه ای کردند و بخندی و بخندی و ....... باز هم بخندی​

اینها بهترین لحظه‌های زندگی هستند​

قدرشون روبدونیم​

زندگی یک هدیه است که باید ازش لذت برد نه مشکلی که باید حلش کرد​

وقتی
زندگی 100 دلیل برای گریه کردن
به تو نشان میده
تو 1000 دلیل برای خندیدن
به اون نشون بده.
چارلی‌ چاپلین​

 

[MAHDI.VALVE]

شبي به دست من از شوق سيب دادي تو

نگو كه چشم و دلم را فريب دادي تو

تو آشناي دل خسته ام نبودي حيف

و درد را به دل اين غريب دادي تو.

 

[MAHDI.VALVE]

من نه عاشق هستم
و نه محتاج نگاهی که بلغزد برمن
من خودم هستم و یک حس غریب
که به صد عشق و هوس می ارزد.

 

[MAHDI.VALVE]

یواش یواش
Bir rüzgarda kırılacak dal mıydım آیا شاخه ای شکستنی در باد بودم؟
Ben ağlarım ben yanarım kimeneمن می گریم من می سوزم به کی مربوطه
Ah çekmeden yıkılacak dal mıdımآیا از بس آه کشیدم مثل شاخه ای افتادنی
شدم؟
Yaz gelmeden kışlar düştü gönlümeبا اومدن تابستان دلم برای زمستان تنگ
شد
Kader örmüş ağlarını Azar Azarسرنوشت طنابش را بافته است، یواش یواش
Çalmış bir bir yıllarımı Azar Azarیکی یکی سالهایم را ازم دزدیده است، یواش یواش
Yandı gönlüm yüz yerinden Azar Azarدلم از صد جا آتیش گرفت، یواش یواش
Tüketmişler hayatımı Azar Azarزندگیم رو هدر دادند، یواش یواش

Dört yanıma vefasızlar sarılmışچهار طرفم رو بی وفایان احاطه کرده اند
Umutlarım güpe gündüz çalınmışامیدهایم را روز روشن از من دزدیده اند
Bilmiyorum kime hesap sorayımنمیدونم رو کی حساب کنم
Garip gönlüm bana bile darılmışدل غریبم حتی برای خود من تنگ شده است

Kader örmüş ağlarını Azar Azarسرنوشت طنابش را بافته است، یواش یواش
Çalmış bir bir yıllarımı Azar Azarیکی یکی سالهایم را ازم دزدیده است، یواش یواش
Yandı gönlüm yüz yerinden Azar Azarدلم از صد جا آتیش گرفت، یواش یواش
Tüketmişler hayatımı Azar Azarزندگیم رو هدر دادند، یواش یواش

 

[شقایق21]

تن تو ظهر تابستون و بیادم میاره
رنگ چشمای تو بارون و بیادم میاره
وقتی نیستی زندگی فرقی با زندون نداره
قهر تو تلخی زندون و بیادم میاره
من نیازم تو رو هر روز دیدنه
از لبت دوست دارم شنیدنه
تو بزرگی مث اون لحظه که بارون میزنه
تو همون خونی که هر لحظه تو رگهای منه

داشتم گوشش میدادم با صدای فریدون فروغی هیییییی

 

[سوگلییی]

آواز عاشقانه ی ما در گلو شکست حق با سکوت بود صدا در گلو شکست
تا آمدن با تو خدا حافظی کنم
بغض امان نداد و خدا... در گلو شکست

 

[سوگلییی]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]من تمنا كردم كه تو با من باشي
[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تو به من گفتي : [/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif] هرگز هرگز!!!
پاسخي سخت و درشت
[/FONT]​

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]و مرا غصه اين هرگز كشت!!![/FONT]​

 

[شقایق21]

یک نفس ای مرغ سحری
بر سر کویش کن گذری
گو به فغانم به فغانم به فغانم
ای که به عشقت زنده منم
گفتی از عشقت دم نزنم
من نتوانم نتوانم نتوانم
من غرق گناهم تو عذر گناهی
روز و شبم را تو که مهری تو که ماهی
چون باده بدوشم در جوش و خروشم
من سر زلفت به دو عالم نفروشم
ای که به عشقت زنده منم
گفتی از عشقت دم نزنم
من نتوانم نتوانم نتوانم
همه شب بر ماه و پروین نگرم
مگر آید رخسارت در نظرم
هییییییییییی