مشاعرۀ سنّتی

[nooshafarin]

مخلص و معنی این‌ها گر چه دانی هم نهان کن



اندر الواح ضمیری تا نیاید در کتابت

تو را چنان که تویی هر نظر کجا بیند
به قدر دانش خود هر کسی کند ادراک

 

[salvador]

تو را چنان که تویی هر نظر کجا بیند
به قدر دانش خود هر کسی کند ادراک

کنون پندار مردم آشتی کن



که در تسلیم ما چون مردگانیم

 

[nooshafarin]

کنون پندار مردم آشتی کن



که در تسلیم ما چون مردگانیم

ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست
هرچه آغاز ندارد نپذیرد انجام

 

[salvador]

منم از دست تو بی‌دست و پایی



تو در کوی مهی شکرعذاری

 

[azadeh_arch _eng]

من از روییدن خار سر دیوار دانستم
که ناکس،کس نمیگردد بدین بالا نشینی ها

 

[nooshafarin]

منم از دست تو بی‌دست و پایی



تو در کوی مهی شکرعذاری

یار دلدار من ار قلب بدینسان شکند
ببرد زود بجانداری خود پادشهش

 

[nooshafarin]

من از روییدن خار سر دیوار دانستم
که ناکس،کس نمیگردد بدین بالا نشینی ها

آمدی وه که چه مشتاق و پریشان بودم
تا برفتی ز برم صورت بی جان بودم

 

[salvador]

میخواره و سرگشته و رندیم و نظرباز



وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است

 

[nooshafarin]

میخواره و سرگشته و رندیم و نظرباز



وان کس که چو ما نیست در این شهر کدام است

تا به کی نازی به حسن عاریت
ما و من آیینه داری بیش نیست



تشکرای منم تموم شد

 

[salvador]

تا به کی نازی به حسن عاریت
ما و من آیینه داری بیش نیست



تشکرای منم تموم شد

تلخ خواهی کرد بر ما عمر ما



کی برین می‌دارد ای دادر ترا

 

[nooshafarin]

تلخ خواهی کرد بر ما عمر ما



کی برین می‌دارد ای دادر ترا

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند
در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا

 

[salvador]

آن کس که تو را دارد از عیش چه کم دارد



وان کس که تو را بیند ای ماه چه غم دارد

 

[nooshafarin]

آن کس که تو را دارد از عیش چه کم دارد



وان کس که تو را بیند ای ماه چه غم دارد

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

 

[azadeh_arch _eng]

دود در مزرعه ی سبز فلک جاری است
تیغه نقره داس مه نو زنگاری است
و انچه هنگام درو حاصل ماست
تعنت و نفرینو بیزاریست

 

[salvador]

تیر از غمزه ساقی سپر از جام شراب



با کماندار فلک جنگ وجدالی کردیم

 

[nooshafarin]

تیر از غمزه ساقی سپر از جام شراب



با کماندار فلک جنگ وجدالی کردیم

من همان به که ازو نیک نگه دارم دل
که بد و خوب ندیدست و ندارد نگهش

 

[salvador]

شهریارا غزلم خوانده غزالی وحشی



بد نشد با غزلی صید غزالی کردیم

 

[nooshafarin]

شهریارا غزلم خوانده غزالی وحشی



بد نشد با غزلی صید غزالی کردیم

مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست
یا شب و روز بجز فکر توام کاری هست

 

[azadeh_arch _eng]

تنم به سان غریقی است در کشاکش موج
مه هیچ راه گریزی به بیکران فضا
نه هیچ ساحل امنی در این افق پیدا
نه هیچ نقطه پایاب و اب می گذرد

 

[nooshafarin]

تنم به سان غریقی است در کشاکش موج
مه هیچ راه گریزی به بیکران فضا
نه هیچ ساحل امنی در این افق پیدا
نه هیچ نقطه پایاب و اب می گذرد

دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد

 

[salvador]

دیدم رخ خوب گلشنی را



آن چشم و چراغ روشنی را

 

[azadeh_arch _eng]

ای ادمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید
یک نفر در اب دارد میسپارد جان

 

[salvador]

ای ادمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید
یک نفر در اب دارد میسپارد جان

نه به نورش نامه توانی خواندن



نه به منزل اسپ دانی راندن

 

[nooshafarin]

نه به نورش نامه توانی خواندن



نه به منزل اسپ دانی راندن

نه آن دریا که شعرش جاودانه ست
نه آن دریا که لبریز از ترانه ست
به چشمانت بگو بسپار ما را
به آن دریا که ناپیدا کرانه ست


شب خوش

 

[salvador]

نه آن دریا که شعرش جاودانه ست
نه آن دریا که لبریز از ترانه ست
به چشمانت بگو بسپار ما را
به آن دریا که ناپیدا کرانه ست


شب خوش

تو لقمه شیرین شو در خدمت قند او



لقمه نتوان کردن کان شکر ما را



شب خوش

 

[ehsan-shimi]

تو لقمه شیرین شو در خدمت قند او



لقمه نتوان کردن کان شکر ما را



شب خوش

ای که از کوچه معشوقه ما میگذری
بر حذر باش که سر میشکند دیوارش

 

[prs.13sps]

شاعر از کوچه مهتاب گذشت
لیک شعری نسرود
نه که معشوغه نداشت
نه که سر گشته نبود
سال ها بود که دگر کوچه مهتاب خیابان شده بود

 

[naghmeirani]

در انتهای کوچه شب ، زير پنجره
قومی نشسته خيره به تصوير پنجره
اين سوی شيشه ، شيون باران و خشم باد
در پشت شيشه ، بغض گلوگير پنجره

 

[sahar-architect]

همه را بيازمودم ز تو خوشترم نيامد
چو فرو شدم به دريا چو تو گوهرم نيامد

 

[salvador]

در این بند و بلا دیدم جفایت



در آخر بینم امّید وفایت