از سينه تنگم دل ديوانه گريزد
ديوانه عجب نيست كه از خانه گريزد
ديوانه عجب نيست كه از خانه گريزد
شعر تمیز پر معنی داری بنویس
- شروع کننده موضوع NYC
- تاریخ شروع
نيازارم ز خود هرگز دلي را
كه مي ترسم در آن جاي تو باشد
كه مي ترسم در آن جاي تو باشد
حرفي كه مهر نيست در آن، ناشنيده باد
دستي كه نيست دست محبت، بريده باد
دستي كه نيست دست محبت، بريده باد
چند شعر کوتاه
« ۱ »
شاید!
شعر همین است
که من عاشق تو باشم
و تو!
با هر که می‌خواهی
« ۲ »
کاش
هم‌چون داغ آب
بر جویبار
نشانه‌ای داشتم
« ۳ »
حالا که این قصه به پایان می‌رسد
بی رودربایسی!
شما هم در قتل من دست داشته‌اید
« ۴ »
می‌گویم: سلام
کسی جوابم نمی‌دهد
پس خدانگهدار می‌گویم!
شاید از سر اتفاق
کسی دست‌هایش تکان بخورد
« ۵ »
هرچه پیش‌تر می‌روی
افق دورتر میشود
« ۶ »
... تو که رفتی!
ماه هم راهش را گرفت و رفت
و مسیری از مورچگان
که قی‌شده‌های دیروز را می‌برند
« ۷ »
با تو پرنده‌شدن
چه آسان است
« ۸ »
پاگیر شده‌ام
پاگیر مذهبی تازه
که حرمت آفتاب را لکه‌دار! نه
و عصمت عشق را
بی هیچ کدورتی
در رنجش عصر پنج‌شنبه‌ها
می‌بخشد به اولین سلام
« ۹ »
دیگر!
آدمی را دوست نمی‌دارم
می‌خواهم درخت باشم
پرندگان را
بیش‌تر دوست دارم
« ۱۰ »
فکر می‌کنی
برای فریب‌دادن شب
چقدر باید مهربانی کرد؟
« ۱۱ »
می‌خواهم نگاهت کنم
اما
دیرم میشود
« ۱۲ »
هرگز عاشق نبوده
خطی صاف
« ۱۳ »
وقتی دست‌هایت لرزید
و دلت لیز خورد
در رودخانه‌ای
که ماهی‌های قزل
تسلیم نمی‌شوند
تازه می‌فهمی
عاشق شده‌ای
« ۱۴ »
گفتم:
پیامبرم!
نامه‌ها را به صندوق‌های پستی شما می‌رسانم
گفت: پس معجزه کن
معجزه کردم
روبه‌رویم نشسته بود!
« ۱۵ »
شاعر که باشی
دنیا برای بخشیدن
کوچک‌ترین واژه است
« ۱ »
شاید!
شعر همین است
که من عاشق تو باشم
و تو!
با هر که می‌خواهی
« ۲ »
کاش
هم‌چون داغ آب
بر جویبار
نشانه‌ای داشتم
« ۳ »
حالا که این قصه به پایان می‌رسد
بی رودربایسی!
شما هم در قتل من دست داشته‌اید
« ۴ »
می‌گویم: سلام
کسی جوابم نمی‌دهد
پس خدانگهدار می‌گویم!
شاید از سر اتفاق
کسی دست‌هایش تکان بخورد
« ۵ »
هرچه پیش‌تر می‌روی
افق دورتر میشود
« ۶ »
... تو که رفتی!
ماه هم راهش را گرفت و رفت
و مسیری از مورچگان
که قی‌شده‌های دیروز را می‌برند
« ۷ »
با تو پرنده‌شدن
چه آسان است
« ۸ »
پاگیر شده‌ام
پاگیر مذهبی تازه
که حرمت آفتاب را لکه‌دار! نه
و عصمت عشق را
بی هیچ کدورتی
در رنجش عصر پنج‌شنبه‌ها
می‌بخشد به اولین سلام
« ۹ »
دیگر!
آدمی را دوست نمی‌دارم
می‌خواهم درخت باشم
پرندگان را
بیش‌تر دوست دارم
« ۱۰ »
فکر می‌کنی
برای فریب‌دادن شب
چقدر باید مهربانی کرد؟
« ۱۱ »
می‌خواهم نگاهت کنم
اما
دیرم میشود
« ۱۲ »
هرگز عاشق نبوده
خطی صاف
« ۱۳ »
وقتی دست‌هایت لرزید
و دلت لیز خورد
در رودخانه‌ای
که ماهی‌های قزل
تسلیم نمی‌شوند
تازه می‌فهمی
عاشق شده‌ای
« ۱۴ »
گفتم:
پیامبرم!
نامه‌ها را به صندوق‌های پستی شما می‌رسانم
گفت: پس معجزه کن
معجزه کردم
روبه‌رویم نشسته بود!
« ۱۵ »
شاعر که باشی
دنیا برای بخشیدن
کوچک‌ترین واژه است
من؟
تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم --- روزی سراغ وقت من آئی که نیستم
در آستان مرگ که زندان زندگیست --- تهمت به خویشتن نتوان زد که زیستم
پیداست از گلاب سرشکم که چو گل --- یکروز خنده کردم و عمری گریستم
طی شد دو بیست سالم و انگار کن دویست--- چون بخت و کام نیست چه سود از دویستم
گوهر شناس نیست در این شهر شهریار --- من در صف خزف چه گویم که کیستم
در آستان مرگ که زندان زندگیست --- تهمت به خویشتن نتوان زد که زیستم
پیداست از گلاب سرشکم که چو گل --- یکروز خنده کردم و عمری گریستم
طی شد دو بیست سالم و انگار کن دویست--- چون بخت و کام نیست چه سود از دویستم
گوهر شناس نیست در این شهر شهریار --- من در صف خزف چه گویم که کیستم
soheil dead by heart attackآره تو.............
همه روز روزه بودن ، همه شب نماز كردن
همه ساله حج نمودن، سفر حجاز كردن
زمدينه تا به مكه، سر و پا برهنه رفتن
دو لب از براي لبيك، به وظيفه باز كردن
به مساجد و معابد ، همه اعتكاف جستن
ز ملاهي و مناهي، همه احتراز كردن
شب جمعه ها نخفتن، به خدای راز گفتن
ز وجود بی نیازش ، طلب نیاز کردن
به خدا که هیچ یک را، ثمر آنقدر نباشد
که به روی نا امیدی ، در بسته باز کردن
(شیخ بهایی)
همه ساله حج نمودن، سفر حجاز كردن
زمدينه تا به مكه، سر و پا برهنه رفتن
دو لب از براي لبيك، به وظيفه باز كردن
به مساجد و معابد ، همه اعتكاف جستن
ز ملاهي و مناهي، همه احتراز كردن
شب جمعه ها نخفتن، به خدای راز گفتن
ز وجود بی نیازش ، طلب نیاز کردن
به خدا که هیچ یک را، ثمر آنقدر نباشد
که به روی نا امیدی ، در بسته باز کردن
(شیخ بهایی)
آنکس که تورا شناخت جان را چه کند؟
فرزندو عیانو خانمان را چه کند؟
فرزندو عیانو خانمان را چه کند؟
داني كه خدا چرا داد به تو دو دست؟!!!ابر و باد و مه خورشید و فلک در کارند تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری
همه از بهر تو سر گشته و فرمان بردار شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری
می خوام این شعر رو قاب کنم بزنم جلو در هر روز صبح ببینم و برم بیرون. خیلی باهاش حال می کنم. شعر تمیز پر معنی داری بنویس. از اون آموزنده ها که تو دو خط یه دنیا حرف میزنه. اسپم نباشه خیلی خوب میشه، یعنی هر پستی یه شعر باشه.
عرضی نیست
من معتقدم كه برا آن سري هست!!!!!
با يك دست به كا رخود پردازو!!!!!!!!
با دسته دگر بگير ز ديگران دست.....
یادمان باشد اگر خاطر مان تنها ماند
طلب عشق زهر بی سرو پایی نکنیم!!!!!!!!
طلب عشق زهر بی سرو پایی نکنیم!!!!!!!!
@spacechild@
عضو جدید
باد می وزد …
میتوانی در مقابلش هم دیوار بسازی ، هم آسیاب بادی
تصمیم با تو است . . .
میتوانی در مقابلش هم دیوار بسازی ، هم آسیاب بادی
تصمیم با تو است . . .
http://img.danoush.ir/?i=1000052.jpg&n=محمود-کویر کودکی کلمه
کلمه ها برهنه به دنیا می آیند
لبخندشان، نسیم
نگاهشان، باران
تنشان، ابر
ما برایشان پیراهن می دوزیم
یکی، ماه
یکی،خورشید
کاش کلمه ها کودک بمانند
کلمه ها برهنه به دنیا می آیند
لبخندشان، نسیم
نگاهشان، باران
تنشان، ابر
ما برایشان پیراهن می دوزیم
یکی، ماه
یکی،خورشید
کاش کلمه ها کودک بمانند
خنده ی خدا
آن روزها
هنوز من به دنیا نیامده بودم
تو پرسیدی: چقدر دوستم داری؟
من به آفتاب گردان ها نگاه کردم
خدا خندید
آن روزها
هنوز من به دنیا نیامده بودم
تو پرسیدی: چقدر دوستم داری؟
من به آفتاب گردان ها نگاه کردم
خدا خندید
آی باران!
آی باران! مرا ببوس
پیش از آنکه ماه
بر کرانه ی آن ابر سرخ
پهلو بگیرد.
آن سوی باد
خنجری
گلوی حادثه را می برد، تمام
آی باران! مرا ببوس
پیش از آنکه ماه
بر کرانه ی آن ابر سرخ
پهلو بگیرد.
آن سوی باد
خنجری
گلوی حادثه را می برد، تمام
تو نگاهت فانوسیست که می تابد از دور
بر این قایق واژگون ناجور
تو نگاهت فانوس روشن ساحل امید
من اما
قایقی بر آب مه آلود
تو
صدایی واضح و امید وار
من خسته اما پا تا به سر گوش
به شب های بی چراغ مادرم ، که از جنس نور است محصور در میان سایه ها
بر این قایق واژگون ناجور
تو نگاهت فانوس روشن ساحل امید
من اما
قایقی بر آب مه آلود
تو
صدایی واضح و امید وار
من خسته اما پا تا به سر گوش
به شب های بی چراغ مادرم ، که از جنس نور است محصور در میان سایه ها
دختر همسایه ی ما
قاصدک ها را دوست دارد
او تعداد زیادی قاصدک دارد
که برای هر کدام نامی نهاده
یکی خورشید
یکی ماه
و نام دیگری دریاست
ولی نام هیچ کدام از قاصدکان
عشق نیست
عشق نیست
قاصدک ها را دوست دارد
او تعداد زیادی قاصدک دارد
که برای هر کدام نامی نهاده
یکی خورشید
یکی ماه
و نام دیگری دریاست
ولی نام هیچ کدام از قاصدکان
عشق نیست
عشق نیست
صبور و بی صدا
پشت حصار و غصه ها
و همجوار میله ها
پر از سکوت بیشه ها
در اندیشه ام
در خیال آن نگاه مست و
کیمیا
پشت حصار و غصه ها
و همجوار میله ها
پر از سکوت بیشه ها
در اندیشه ام
در خیال آن نگاه مست و
کیمیا
سيب های کال
طعم عجيبی دارند
بد مزه ، ترش و گس
ولی برای خوردنشان
بسيار حريصم
زيرا طعم واقعی زندگی را ميدهند
بد مزه ، ترش و گس
طعم عجيبی دارند
بد مزه ، ترش و گس
ولی برای خوردنشان
بسيار حريصم
زيرا طعم واقعی زندگی را ميدهند
بد مزه ، ترش و گس
برای اشتیاق پیدای چشمان تو
تصویری نیست
که پر کندایشان را
از منظره ی سر سبز عشق
و نهال آزادی
و صدای شرشر
رود صداقت
و راهی راست و درست
که به گور گرم ستارخان رسد
که پر کندایشان را
از منظره ی سر سبز عشق
و نهال آزادی
و صدای شرشر
رود صداقت
و راهی راست و درست
که به گور گرم ستارخان رسد
غربتم
بی انتهاست
خسته در خاکم و افلاک
همان آبی آبيست که بود
ته اين جنگل شب
می رسد پای سپيدار به رود
غرقه ی تحقيرم
تشنه ی آزادی
همه ی افکارم منعکس در نگاهيست
که به رويای شفق می نگرد
که تو هم در شفقی
و منم دلتنگ
به تو می انديشم
تو مرا می بينی
تو مرا ميشنوی
تو مرامی خوانی
من تورا می خواهم
بی انتهاست
خسته در خاکم و افلاک
همان آبی آبيست که بود
ته اين جنگل شب
می رسد پای سپيدار به رود
غرقه ی تحقيرم
تشنه ی آزادی
همه ی افکارم منعکس در نگاهيست
که به رويای شفق می نگرد
که تو هم در شفقی
و منم دلتنگ
به تو می انديشم
تو مرا می بينی
تو مرا ميشنوی
تو مرامی خوانی
من تورا می خواهم
من نام نمناک تو را
دائم زیر لب می کنم تکرار
که فرو نشیند شاید
عطش غمگنانه ی این
عشق غمبار
ولی از هر تسبیح نام تو اگر
یک قطره ام بر کام
ز دیده رود دریائی
در حسرت صاحب آن نام
دائم زیر لب می کنم تکرار
که فرو نشیند شاید
عطش غمگنانه ی این
عشق غمبار
ولی از هر تسبیح نام تو اگر
یک قطره ام بر کام
ز دیده رود دریائی
در حسرت صاحب آن نام
گوش دار دمی
با تو سخن می گویم
مرگ
به زودی از دیوار های سلول من
لبریز میشود
و دیری نخواهد گذشت که فضای
سلول کوچک مرا
از خویش انباشته می سازد
گوش دار دمی
برای بردن من
شده است
مبادا در را بگشائی
دوست ندارم
شرشر مرگ به هجوم خاکستری سهمگینش
به سینه ات که جای قلب توست بکوبد
تمام محتوای مرگ آلود
این فضای محقر را برای من
وا گذار
و برو
من این حادثه ی ساکت وهم آلود را
از پیش ترها
پذیرفته ام
دیر آمدی
دیر شده
با تو سخن می گویم
مرگ
به زودی از دیوار های سلول من
لبریز میشود
و دیری نخواهد گذشت که فضای
سلول کوچک مرا
از خویش انباشته می سازد
گوش دار دمی
برای بردن من
شده است
مبادا در را بگشائی
دوست ندارم
شرشر مرگ به هجوم خاکستری سهمگینش
به سینه ات که جای قلب توست بکوبد
تمام محتوای مرگ آلود
این فضای محقر را برای من
وا گذار
و برو
من این حادثه ی ساکت وهم آلود را
از پیش ترها
پذیرفته ام
دیر آمدی
دیر شده
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
داستان سروده شدن يك شعر(وفا نكردي..........) | گفتگوی آزاد | 2 | |
|
هفت سین زنانه ! (شعر طنز) | گفتگوی آزاد | 1 | |
|
شعر در مورد آقا پسرای گلمون.................................... | گفتگوی آزاد | 3 | |
|
داستان عاشقانه‌ی یک شعر | گفتگوی آزاد | 3 | |
| S | شعر / درد دل با با مُرسی | گفتگوی آزاد | 0 |
Similar threads
-
-
-
شعر در مورد آقا پسرای گلمون....................................
- شروع شده توسط miss.x0000
- پاسخ ها: 3
-
-